تغذیه نوزاد

مراکز بزرگ علمی و سازمان ‏های بهداشتی و تحقیقاتی در سراسر دنیا و سازمان بهداشت جهانی(WHO)، به مادران توصیه می کنند در طول چهار تا شش ماه اول زندگی کودک فقط شیر خود را به او بدهند، این عمل به اصطلاح تغذیه انحصاری با شیر مادر نامیده می شود. در این تغذیه تجویز قطره های کمکی (ویتامین، آهن) ممنوعیتی نداشته ولی استفاده از آب، آب قند، چای، شیشه، پستانک و موارد دیگر ممنوع است.

 

مزایای شیر مادر آنقدر زیاد است که محققان و مولفان کتب فراوان و قطوری در مورد آن نوشته اند. در اینجا با توجه به لزوم رعایت ایجاز و برای اجتناب از خسته کننده شدن بحث فقط به برخی از این مزایا اشاره ای گذرا خواهیم داشت:

1- شیری را که خداوند برای نوزاد قرار داده، با شیر مصنوعی که ساخته دست بشر است، قابل مقایسه نیست، چرا که انسان خود مخلوقی بزرگ است.

2- آب شیر مادر کاملا متناسب با نیاز نوزاد و شیر خوار می باشد. به همین دلیل حتی در مناطق گرم و کویری و در فصل تابستان شیرخواری که تغذیه او با شیر مادر است، نیازی به دادن آب اضافی ندارد.

3- پروتئین شیر مادر به آسانی هضم می شود، حساسیت ‏زا نیست و مقدار آن چنان تنظیم شده که فشار زیادی بر کلیه شیرخوار وارد نمی کند و به آن آسیب نمی رساند.

4- چربی شیر مادر هضم آسان‏ تری داشته، ترکیب آن متناسب با نیازهای شیرخوار است و به رشد مغز کودک کمک می کند.

5- قند مخصوصی که در شیر مادر وجود دارد بیشتر از قند شیر گاو است. به همین دلیل رشد مغزی نوزاد انسان بیشتر از سایر حیوانات می باشد، به طور کلی شیر هر حیوانی مخصوص نوزاد و شیرخوار همان حیوان می باشد و برای تغذیه شیرخوار انسان توصیه نمی شود.

6- مواد معدنی و ویتامین‏ ها هم متناسب با نیاز نوزاد در شیر مادر موجود است و غلظت آن با شیر گاو تفاوت دارد.

7- مواد ایمنی‏ زای فراوانی در شیر مادر وجود دارد که از عفونت های مختلف گوارشی و تنفسی در کودک جلوگیری می کنند.

8- با مصرف شیر مادر، حساسیت های مختلف در شیر خوار دیده نمی شود.

9- شیوع خونریزی های گوارشی و کم خونی ها در مصرف کنندگان شیر مادر کمتر است.

10- احتمال ایجاد انواع سرطان ها در کودکانی که با شیر مادر نغذیه شده اند، کمتر است.

11- با مصرف شیر مادر سوء تغذیه و چاقی (بیماری خطرناکی که عوارض آن کمتر از سوء تغذیه نیست) در نوزاد دیده نمی شود.

12- سکته های قلبی در مصرف کنندگان شیر مادر کمتر دیده می شود.

13- ضریب هوش نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند بالاتر از کسانی است که شیر مادر نخورده اند.

14- روابط عاطفی مادر و فرزند، در صورت تغذیه با شیر مادر، بیشتر و عمیق تر می‏ شود.

15- مادرانی که شیرخوار خود را به طور انحصاری از پستان خود تغذیه می کنند به ویژه در چند ماه اول (بعد از زایمان)، در واقع بهترین وسیله برای پیشگیری از حاملگی را به کار می برند (البته به شرط آنکه مادر عادت ماهانه نشود).

 

دفعات تغذیه با شیر مادر

مادر نباید تغذیه کودک خود را بر اساس ساعت و یا جدول خاصی تنظیم کند، بلکه شیرخوار باید هر زمان و به هر مقدار که مایل باشد، پستان مادر را بگیرد. ظرفیت یا حجم معده نوزاد در بدو تولد 60-30 سی سی(میلی لیتر) است که در یک ماهگی به 150-90 و در یک سالگی به 240 سی سی می رسد به همین دلیل در ابتدا دفعات تغذیه شیرخوار بیشتر است و با افزایش سن به دلیل بزرگ شدن معده و ازدیاد ظرفیت آن، تعداد دفعات شیر خوردن کمتر ولی حجم شیری که دریافت می شود بیشتر می گردد.

باورهای غلط در مورد شیر مادر

برخی از مادران شیر خود را بدون هیچ دلیل معقولی و بر اساس باورهای غلط قطع کرده و شیرخوار خود را با شیر خشک یا شیر گاو تغذیه می کنند و یا باورهای غلط مادر سبب می شود شیر کمتری به فرزند خود بدهد و از مواد دیگری برای تغذیه او استفاده کند. به هر حال نتیجه آن می شود که شیرخوار از این نعمت بزرگ خدادادی محروم شده و در معرض خطرات زیادی قرار گیرد. این باورهای غلط از نظر پزشکی به هیچ وجه قابل قبول نمی باشند.

حال به تعدادی از این باورهای غلط اشاره می کنیم:

1- باور غلطی است که: دادن شیر خشک یا شیر گاو سبب رشد بیشتر کودک می شود. حقیقت این است که: این کار عوارض زیادی برای شیرخوار دارد و به هیچ وجه توصیه نمی¬شود، مادر می تواند با دادن بیشتر شیر خود رشد بیشتر کودکش را تضمین کند و از حوالی شش ماهگی غذای کمکی را شروع کند. 

2- باور غلطی است که: برخی مادران به طور ارثی قادر به شیر دادن به کودک خود نیستند. حقیقت این است که: این مساله غلط می باشد و مادران توصیه‏های زیر را برای افزایش ترشح شیر مورد توجه قرار دهند:

- مادر باید متقاعد شود که فقط پستان هایش را به شیرخوار بدهد.
- تغذیه شیرخوار باید به طور مکرر و هر بار از هر دو پستان باشد.
- به شیرخوار باید اجازه داد تا هر مقدار که می خواهد پستان را بمکد.
- شیرخوار را به خوبی در آغوش خود نگاه دارد و نوک پستان و ماهک آن را کاملا درون دهان کودک قرار دهد.
- در چهار تا شش ماه اول فقط با شیر خود، کودک را تغذیه کند.
- از دادن پستانک(گول زنک) و شیشه شیر خودداری کند.

3- باور غلطی است که: تغذیه با شیر مادر مشکلات زیادی به همراه دارد. حقیقت این است که: برعکس، در صورت تغذیه با شیر مادر خستگی او، سرگردانی او، اتلاف وقت او و بسیاری از مشکلات دیگری که در صورت عدم شیردهی بروز خواهند کرد، وجود ندارد و سبب علاقه‏مندی بیشتر مادر به فرزندش شده وابستگی بین آن دو را بیشتر میکند. 

4- باور غلطی است که: استراحت کردن مادر در روزهای اول پس از زایمان با شیردهی منافات دارد. حقیقت این است که: البته خستگی مادر می تواند سبب کاهش شیرش شود و لازم است که به اندازه کافی استراحت کند ولی این مساله در امر شیردهی مشکل ایجاد نمی کند. 

5- باور غلطی است که: شیر مادر در روزهای اول کم است. حقیقت این است که: تولید شیر مادر متناسب با رشد شیرخوار به تدریج افزایش می یابد و در دو سه روز اول همان مقدار آغوزی که ترشح می شود برای رفع نیاز نوزاد کفایت می کند. 

6- باور غلطی است که: آغوز برای نوزاد سنگین است. حقیقت این است که: آغوز مملو از مواد ایمنی‏زا، پروتئین‏های با ارزش و ویتامین A فراوانی است. وجود تمام این مواد برای سلامت شیرخوار ضروری است و تغذیه نوزاد با آغوز سبب تداوم شیردهی خوب مادر می شود.

7- باور غلطی است که: شیر مادر ممکن است کمتر از نیاز نوزاد یا شیرخوارش باشد. حقیقت این است که با توزین کودک و کنترل دفعات ادرار او، می توان به کفایت شیر دریافتی پی برد. نباید عجولانه رشد نکردن کودک را به کم بودن شیر مادر نسبت داد، ممکن است پستان مادر پر از شیر باشد ولی بدلیل روش غلط شیر دادن و مکیدن ناموثر و ناکافی نوک پستان، شیر خوار به مقدار کافی شیر در یافت نکند یا ممکن است کودک شیر کافی بخورد، ولی به دلیل وجود اختلال یا بیماری، رشد نکند که در این صورت باید بررسی بیشتر توسط پزشک او انجام شود. 

8- باور غلطی است که: شیردهی باید بر اساس یک برنامه زمان بندی شده، سر ساعات مشخص انجام شود. حقیقت این است که: باید شیرخوار بر اساس تمایل و نیازش شیر بخورد. 

9- باور غلطی است که: شیر ممکن است در پستان مادر فاسد شود. حقیقت این است که: شیر در پستان مادر فاسد نمی شود.

10- باور غلطی است که: بیماری‏ های مادر با شیردهی به کودکش منتقل می شود. حقیقت این است: نه تنها شیر مادر سبب بیمار شدن کودک نمی شود، بلکه با توجه به عوامل دفاعی موجود در آن جلوی بیماری کودک را هم می گیرد. 

11- باور غلطی است که: در صورت بیماری شیرخوار باید شیر مادر قطع شود. حقیقت این است که: ضرورت شیر مادر هنگام بیماری کودک بیش از سایر مواقع است. چرا که سبب تسریع روند بهبود او می شود.

12- باور غلطی است که: مادر توانایی تغذیه نوزادان چند قلورا ندارد. حقیقت این است که: مادر توان شیر دادن به بیش از یک نوزاد را دارد به شرطی که آنها را در مکیدن پستان آزاد بگذارد و سایر موارد ذکر شده فوق را رعایت کند. 

13- باور غلطی است که: فرزندان دختر و پسر با هم فرق دارند. حقیقت این است که: نیاز غذایی نوزاد پسر با دختر فرقی ندارد و تبعیض بین آنها برای مادر مسئولیت شرعی و انسانی دارد. 

14- باور غلطی است که: کوچک بودن حجم پستان نشانه عدم کفایت شیر موجود در آن است. حقیقت این است که: میزان تولید شیر در پستان ارتباطی به اندازه آن ندارد. 

15- باور غلطی لست که: مادر و فرزند را باید جدا از هم نگاه داشت. حقیقت این است که: هر چه تماس مادر و شیرخوار بیشتر باشد ترشح شیر هم بیشتر می‏شود.

16- باور غلطی است که: کودک نارس یا کم‏وزن نمی‏تواند شیر مادر را بخورد. حقیقت این است که: بهترین غذا برای کودک نارس و کم‏وزن شیر مادر خودش است.

17- باور غلطی است که: شیر مادر با مصرف آنتی بیوتیک‏ها کم یا قطع می‏شود. حقیقت این است که: آنتی بیوتیک‏ها روی ترشح شیر اثری ندارند. 

18- باور غلطی است که: رقیق یا غلیظ بودن شیر مادر برای بچه مضر است.

19- باور غلطی است که: گریه و بی‏‏قراری شیرخوار به دلیل کمی شیر است. 

20- باور غلطی است که: وقتی فرزند پستان را با میل کمتری بگیرد، شیر مادر کم شده است. 

 

21- باور غلطی است که: وقتی مادر نتواند شیر خود را به اندازه روزهای قبل بدوشد، شیرش کم شده است. 

22- باور غلطی است که: بیدار شدن کودک در طول شب به دلیل کمی شیر مادر است. 

23- باور غلطی است که: بدی وضعیت اقتصادی سبب افت کیفیت شیر مادر می‏شود. حقیقت این است که: بررسی‏ ها نشان می‏دهند تغذیه مادر اثر زیادی روی کیفیت شیر او ندارد.

24- باور غلطی است که: مصرف غذاهای مسموم یا سرد روی کمیت و کیفیت شیر اثر می‏گذارد. 

25- باور غلطی است که: در صورت مصرف دارو باید مادر شیرش را قطع کند. حقیقت این است که: فقط تعداد بسیار کمی از داروها، با ادامه شیردهی مادر منافات دارند. از مصرف خود سرانه دارو اجتناب کنید و حتما با پزشک خود مشورت کنید.

26- باور غلطی است که: در صورت بروز زردی در کودک باید شیر مادر را قطع کرد. حقیقت این است که: قطع شیر مادر نه تنها سبب بهبود زردی نمی‏شود بلکه ضررهای زیادی به کودک می‏زند. 

27- باور غلطی است که: در صورت منفی بودن فاکتور Rh در مادر، باید شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: منفی بودن این فاکتور در خون مادر اثری روی شیر نداشته و سبب بروز زردی بدنبال تغذیه کودک با شیر مادر نمی‏شود. 

28- باور غلطی است که: شل و اسهالی بودن مدفوع شیرخوار ناشی از نامناسب بودن شیر مادرش است. حقیقت این است که: مدفوع شیرخوار ممکن است بسایر نرم و شل باشد. که این امر اختلال محسوب نمی شود.

29- باور غلطی است که: در صورت گرم بودن هوا دادن آب، آب قند و چای همراه شیر مادر ضرورت دارد. حقیقت این است که: حتی در گرمترین مناطق، شیر مادر به اندازه نیاز کودک، حاوی آب می‏باشد و دادن آب یا آب قند یا چای توصیه نمی‏شود. 

30- باور غلطی است که: نفخ نوزاد به دلیل شیر مادر است. حقیقت این است که: در مصرف‏ کنندگان شیر گاو نفخ بیشتر و شدیدتر است. 

31- باور غلطی است که: عصبانیت مادر به دلیل شیر دادن است. حقیقیت این است که: با شیر دادن، مادر آرامش بیشتری می‏یابد. البته توجه داشته باشید اضطراب و ناراحتی مادر می‏تواند سبب کم شدن شیر او شود.

32- باور غلطی است که: مادر باید فاصله شیردهی را زیاد کند تا تولید شیر در او بیشتر شود. حقیقت این است که: هر چقدر کودک بیشتر زیر پستان مادر باشد و شیر بخورد ترشح شیر تسهیل می‏ شود. 

33- باور غلطی است که: قبل از 4 ماهگی دادن غذای کمکی به شیرخوار سبب افزایش رشد او می ‏شود. حقیقت این است که: کلیه نیازهای غذایی کودک تا سن 4 الی 6 ماهگی توسط شیر مادر تامین می‏شود و بدن کودک تا این زمان توانایی دریافت غذاهای دیگر را ندارد. 

34- باور غلطی است که: دادن غذای کمکی قبل از خوردن شیر در سال اول بهتر است. حقیقت این است که: تا پایان سال او باید قسمت اصلی نیاز غذایی کودک از طریق شیر مادر تامین شود و توصیه می‏شود ابتدا شیرخوار از پستان مادر تغذیه شود و بعد غذای کمکی به وی داده شود.

35- باور غلطی است که: در صورت بروز ترک در نوک پستان باید شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: ترک پستان به دلیل روش غلط شیردهی است. باید شیردهی با روش درست ادامه یابد. (یعنی کل ماهک دور نوک پستان درون دهان بچه قرار گیرد.)

36- باور غلطی است که: در صورت بروز عفونت در پستان باید شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: عفونت‏های معمولی پستان دلیلی برای قطع شیر نیستند. اگر آبسه ایجاد شده باشد، با تشخیص پزشک موقتاً شیردهی را تا انجام درمان کافی قطع می‏کنیم.

37- باور غلطی است که: در صورت بروز حاملگی در ضمن شیردهی باید بلافاصله شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: ادامه شیردهی تا ماه پنجم حاملگی اشکالی ندارد.

38- باور غلطی است که: اگر فرزند قبلی مرده باشد، نباید مادر به کودکش شیر بدهد. حقیقت این است که: مرگ یک کودک علل متعددی دارد و ناشی از شیر مادر نمی‏ باشد.

39- باور غلطی است که: مادران لاغر قادر به تغذیه کودکان خود نیستند. حقیقت این است که: جثه مادر ارتباطی با میزان ترشح شیر ندارد.

40- باور غلطی است که: در صورت مصرف قرص‏ های جلوگیری از حاملگی باید شیر را قطع کرد. توصیه می‏ شود در دوران شیردهی از قرص های minipill که استروژن ندارند و روی شیر مادر اثر ناچیزی دارند، استفاده شود. قرص ‏های LD و HD که استروژن دارند می‏توانند در شیر مادر اختلال ایجاد کنند. 

41- باور غلطی است که: بدنبال تغذیه کودک با شیر مادر اندام تغییر شکل می‏یابد. حقیقت این است که: بدنبال شیردهی در واقع چربی‏های ذخیره شده در دوران حاملگی تحلیل می‏روند.

42- باور غلطی است که: ریزش موی سر مادر بدنبال تغذیه شیرخوار می‏باشد.حقیقت این است که: شیردهی هیچ ارتباطی با ریزش موی سر مادر ندارد.
خلاصه آنکه باورهای فوق هیچ یک اساس علمی و عقلی نداشته و پزشکان معتقدند که هر مادری تحت هر شرایط اقتصادی، اجتماعی و روانی می‏تواند و باید کودک خود را با شیر خودش تغذیه کند.

در صورت بروز هر مشکلی در این راه و یا در زمان شروع تغذیه کمکی باید با پزشک مشورت شود.

مادران عزیر توجه کنند که هفته اول برای شیردهی موفق، اهمیت زیادی دارد. در روزهای اول مادر می‏ تواند در هر نوبت از هر دو پستان خود برای شیر دادن استفاده کند ولی پس از چند روز وقتی شیر مادر افزایش یافت می توان در هر دو نوبت تغذیه شیرخوار به یک پستان اکتفا کرد.

شیرخوار با 5 الی 20 دقیقه مکیدن، پستان مادر را خالی می کند و بررسی ها نشان می دهند که ظرف دو ساعت 70 درصد شیر تخلیه شده دوباره در پستان ساخته می‏ شود

 

منبع

نگهداری از نوزاد

در برخی از مناطق، نوزاد را بلافاصله پس از تولد حمام می کنند، این عمل، امروزه از نظر پزشکی قابل قبول نیست، زیرا حمام دادن نوزاد سبب بروز مشکلاتی می ‏شود مانند:

- کاهش درجه حرارت بدن نوزاد
- آسیب به پوست نوزاد
- آسیب‏های ناشی از مواد شیمیایی موجود در صابون و شامپو

نحوه صحیح حمام کردن نوزاد

1- نوزادان کم وزن و بدحال نباید حمام داده شوند. 

2- کافی است پس از تولد، نوزاد با پارچه تمیزی خشک شود، اکر پوست او به مواد مدفوعی یا خون آغشته شده باشد، بهتر است پارچه تمیزی را با آب ولرم خیس کرده و قسمتهای آلوده را با آن تمیز کنیم. در هر حال نباید کودک را حمام کرد.

3- اگر در شرایطی باشیم که اصرار به حمام دادن نوزاد باشد باید حال عمومی نوزاد خوب و درجه حرارت بدنش ثابت باشد و حداقل 6 ساعت از تولدش گذشته باشد. آب مورد استفاده باید ولرم باشد زیرا آب گرم سبب سوختگی و آب سرد سبب افت درجه حرارت بدن او می شود که می ‏تواند منجر به مرگ او شود. هوای اتاق هم باید به اندازه کافی گرم باشد.

4- از تمیز کردن چربی‏های بدن نوزاد اجتناب کنید، زیرا این چربی‏ ها به عنوان محافظ پوست و یک پوشش ضد میکروبی عمل می‏کنند و ظرف چند روز خود به خود تمیز می‏شوند.

 

پس از افتادن بند ناف، می توان نوزاد را استحمام کرد، نکاتی که در حمام دادن نوزاد توصیه می‏ شود عبارتند از:

1- هوای حمام و اتاق گرم باشد، نباید نوزاد را در محلی که باز است یا هوا جریان دارد استحمام کرد.

2- زمان شستشوی نوزاد کوتاه باشد، حمام‏های طولانی می‏توانند سبب کاهش حرارت بدن نوزاد و مشکلات تنفسی شود.

3- آب ولرم باشد.

4- از صابون و شامپوی نوزاد یا صابون‏های ضعیف که اثر تحریکی کمتری دارند، استفاده شود.

5- پس از استحمام، او را کاملاً خشک کرده و در اتاقی که هوای مناسب دارد از او مراقبت شود.

خواب نوزاد

نوزاد در ماه اول زندگی، روزی 16 ساعت می‏خوابد و 8 ساعت دیگر را بیدار یا خواب آلوده است. نوزاد در هنگام بیداری به اشیای بزرگ و ساده به ویژه صورت انسان نگاه می‏کند. البته این توجه کوتاه بوده و معمولا بیش از هفت تا ده دقیقه طول نمی‏کشد. نوزاد حرکت صورت مادر خود را با چشم دنبال می‏کند، توجه مادر به این عمل نوزاد سبب تحکیم روابط عاطفی بین آنها می‏شود.

 

خواب نوزاد دو مرحله دارد: خواب سطحی و خواب عمیق. در خواب عمیق نوزاد پستان مادر را نخواهد گرفت و اگر احیاناً پستان مادرش را بگیرد پس از چند بار مکیدن آن را رها می‏کند. در خواب سطحی نوزاد معمولا پستان مادر را می‏گیرد؛ البته ممکن است گاهی هم نگیرد. مادران توجه داشته باشند که گاه کودک در خواب سطحی صداهایی منقطع و گریه مانندی می‏کند که گریه واقعی نبوده و در صورت دادن پستان به او ممکن است آن را نگیرد.

با افزایش سن کودک، ساعات خواب او کمتر شده و مدت بیشتری بیدار می‏ماند.

لباس و حرارت اتاق نوزاد

درجه حرارت مطلوب اتاق نوزاد 22 تا 28 درجه سانتی گراد ( به طور متوسط 24 سانتی گراد) است. در این حرارت پوشیدن یک یا دو لایه لباس نخی کافی است و باید از پوشانیدن لباس‏های ضخیم به نوزاد یا قنداق کردن طولانی او خودداری کرد، چرا که این امر باعث گرم شدن او شده و می‏تواند به بی‏قراری، گریه و بعضی از مواقع به بی‏حالی و حتی توقف تنفس نوزاد منجر شود.

قنداق کردن نوزاد علاوه بر افزایش حرارت بدن او می‏تواند سبب دررفتگی مفصل ران شود که در صورت تاخیر در تشخیص و درمان ممکن است عمل جراحی ضرورت یابد.

بهتر است تخت نوزاد نزدیک وسایل گرمازا مثل بخاری و نور مستقیم آقتاب و با برعکس وسایل سرد کننده مثل کولر و پنجره نباشد تا از تغییرات آنی حرارت(افزایش یا کاهش دمای بدن) که یکی از عوامل مهم مرگ و میر نوزادان است، پیشگیری شود. پس تخت نوزاد نباید روبروی در، پنجره، کولر، بخاری و نور مستقیم آفتاب باشد و باید در جایی باشد که تغییرات درجه حرارت کم است.

استفاده از کلاه و روسری معمولا توصیه نمی ‏شود به جز در شرایط زیر:

نارس بودن نوزاد، بعد از حمام دادن او و کم بودن درجه حرارت اتاق نوزاد (دسترسی نداشتن به دستگاه‏ های گرم کننده).

مهم ترین نکات برای مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

1. چگونه می توان یک نوزاد را نگه داشت:

وقتی بچه های ما برای اولین بار به ما تحویل داده می شوند، اغلب ما نمیدانیم که چطور باید آن ها را نگه داریم، همیشه این ترس وجود دارد، به خصوص برای پدر و مادرهای جدید و بسیار مهم است که آن ها را با دقت کنترل کنید.

گردن کودک بسیار ظریف است و وقتی آن ها را بلند می کنید باید دست تان را زیر سر او نگه دارید، از آنجا که کودک به طور فیزیکی نمی تواند از خود به تنهایی حمایت کند، وظیفه شما این است که مطمئن شوید همیشه کودک را راست نگه دارید.

همانطور که در بخش نکات مراقبت از نوزاد در نمناک گفته ایم یک دست زیر سر و دیگری زیر باسن، شما همچنین باید مراقب نقاط نرم روی سر نوزاد باشید، تماس با این ناحیه باید تا جایی که ممکن است اجتناب شود، برای اینکه بیش ترین حفاظت را بکنید و کودک خود را ایمن نگهدارید، همیشه آن ها را نزدیک سینه خود داشته باشید.

توصیه های ضروری برای مراقبت از نوزاد

2. چگونه می توان مراقب بند ناف نوزاد بود؟

در زمان بارداری، غذا و اکسیژن از طریق بند ناف به بدن جنین منتقل می شود. اما بعد از زایمان این بند ناف با گیره ای مسدود می شود و ارتباط جنین با بدن مادر جدا می شود و بند ناف به شکل پوست سیاه و خشکی دیده می شود.

وجود بند ناف در ابتدای تولد به این علت که عصبی به آن متصل نیست به نوزاد آسیبی نمی رساند. اما باید از این بند ناف مراقبت نمود و آن را تمیز و خشک نگه داشت تا عفونی نشود. اگر تا افتادن بند ناف قرمزی یا ترشح موادی را در این ناحیه مشاهده کردید، به نزد پزشک بروید زیرا ممکن است نشانه عفونت باشد.

در این حالت نوزاد را زیاد حمام نکنید تا این قسمت از پوست، کاملاً خوب شود و زایده بند ناف کاملاً از بین برود. بهبودی بند ناف در

کودکان متغیر است و معمولا تا دو هفته بطول می انجامد. در روز اول و دوم خشک شدن بند ناف نوزاد آغاز می شود و رنگ آن ابتدا زرد و بعد قهوه ای می شود.

هنگام پوشک نمودن نوزاد پوشک را پایین تر از بند ناف او ببندید تا جریان هوا بند ناف را سریعتر خشک کند. برای سریعتر افتادن بند ناف هرگز از الکل استفاده نکنید و فقط کافی است این قسمت را خشک و تمیز نگه دارید.

3. در 30 روز اول چطور باید از آنها مراقبت کنند:

سی روز اول بسیار حیاتی است. همان طور که فکر می کنید باید از آن عبور کنید، این کودک است که برای اولین بار دنیا را می بیند، در این زمان، مهم است که مادر از خود مراقبت کند تا بتواند از کودکش به بهترین شکل نگهداری کند.

به مادران جدید توصیه می شود که خوب و درست غذا بخورند، به خصوص اگر در حال شیردهی باشند، خواب یک مساله بزرگ دیگر است که مادران جدید با آن روبرو هستند، معمولاً توصیه می شود زمانی که فرزند آن ها می خوابد، خودشان هم بخوابند، این کار باعث خواهد شد که آن ها به اندازه کافی بخوابند.

4. چگونه می توان یک کودک را قنداق کرد:

درست قنداق کردن بچه یک کلید مهم برای داشتن یک کودک آرام است. اول، ملافه را به شکل الماس تا کنید، گوشه بالا را تا کنید و کودک را روی ملافه بگذارید، یک طرف ملحفه را به طرف سینه کودک بکشید تا به زیر بغل او برسد.

حالا قسمت پایین ملافه را بگیرید، آن را روی پاهایش بگذارید و پشت شانه های او قرار دهید، سپس قسمت باقی مانده ملحفه را روی سینه کودک بکشید و آن را در زیر نوزاد قرار دهید، یک قسمت به درستی پیچیده شده و کودک را نزدیک سینه خود نگه دارید، از

آنجا که کودک به اندازه کافی راحت است، زودتر به خواب می رود.

5.چگونه می توان به کودک شیر داد:

شیردادن از سینه بسیار مهم است، به خصوص در چند روز اول، این می تواند مانعی برای مادر و گاهی هم برای کودک باشد، از آنجا که شیر تنها منبع تغذیه نوزاد در اولین روزهای زندگی او است، مهم است که درباره تکنیک شیردهی سوال کنید.

به همان سادگی که ممکن است به نظر برسد، گاهی اوقات می تواند پیچیده باشد، مادران جدید ممکن است که با مشکلات زیادی مثل لچ ضعیف، شیر کم، تقاضای بیش از حد و عفونت های سینه مواجه شوند.

انواع زیادی از بغل کردن ها وجود دارند که شما می توانید از آنها برای شیردهی استفاده کنید و باید هر کدام که برای شما و نوزاد راحت تر است را انتخاب کنید.

اگر یک نوزاد خواب آلود دارید که به هنگام مکیدن خسته می شود، ما یک پاداش برای شما داریم، فقط پاهای کودک را در طول مواقع شیردهی برای بیدار نگه داشتن آن ها غلغلک دهید، این کار باعث می شود مطمئن شوید که آن ها با شکم خالی به خواب نمیروند.

شرایط مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

6. چطور می توان به آروغ زدن کودک کمک کرد و برای او CPR انجام داد:

آروغ زدن کودک به خصوص در چند ماه اول ضروری است، یک کودک راحت می تواند خوب غذا بخورد و خوب بخوابد، برای آروغ زدن بچه، آن ها را روی سینه خود نگه دارید، طوری که چانه شان بر روی شانه شما قرار داشته باشد.

فراموش نکنید که از سر و شانه آنها حمایت کنید، حالا به آرامی کمر آن ها را بمالید و نوازش کنید تا آروغ بزنند.

یک روش دیگر برای آروغ زدن کودک این است که او را روی پایتان رو به پایین قرار دهید، در حالی که کودک روی پاهایتان دراز کشیده، چانه و فک آن ها را با دستان خود نگه دارید و مطمئن شوید که کمی بالاتر از سرش است، به طوری که خون به سمت سر حرکت می کند، سپس به آرامی کمر او را بمالید و یا به آرامی نوازش کنید تا آروغش را بزند.

در وضعیت اورژانسی اگر احساس کردید که کودک در حال خفگی است، می توانید او را در همان حالتی که برای آروغ زدن استفاده کرده اید، قرار دهید.

روش درست برای پاسخ دادن به این، ابتدا با استفاده از تنها 2 انگشت، با فشار روی قلب - 5 بار انجام می شود و سپس، ضربه را تا زمانی که کودک شروع به سرفه کند انجام دهید و به یاد داشته باشید که کودک کوچک است و نباید محکم فشار یا ضربه بزنید، سرفه نشانگر این است که شی خارجی از مسیر هوا تغییر کرده است.

7. چگونه می توان کودک را ماساژ داد:

ماساژ به طور کلی برای نوزادان انجام می شود تا استخوان ها و ماهیچه هایشان را قوی تر کنند، اولین قاعده این است که قبل یا بعد از غذا آن را انجام ندهید، برای ماساژ دادن موفق نوزاد، این مراحل را دنبال کنید:

کودک خود را روی یک حوله یا ملافه در یک سطح راحت، مثل یک تخت خواب دراز کنید و شروع به ماساژ دادن او با یک روغن گیاهی بکنید، از پاها شروع کنید، سپس بازوها و سپس سینه و در نهایت کمر او، ماساژ دادن نه تنها ناراحتی ها را تسکین می دهد بلکه کودک را نیز تقویت می کند، یک پاداش اضافه شده این است که در طول ماساژ روزانه با کودکتان پیوند خوبی ایجاد می شود.

8. چگونه می توان کودک را حمام کرد:

هر پدر و مادر جدیدی نگران حمام کردن بچه هایشان هستند، زمانی که می خواهید یک نوزاد تازه متولد را حمام کنید، همیشه یک سطح از اضطراب وجود دارد، مهم است توجه داشته باشید که نوزادان تازه به یک حمام اسفنج در طول هفته اول زندگی خود نیاز دارند، توصیه می شود که تا بعد از خشک شدن و افتادن بندناف کمی صبر کنید و بعد حمام منظم او را شروع کنید.

9. چگونه می توان کودک را خواباند؟

روزهای اول به خصوص هنگامی که نوبت به الگوهای خواب کودک می رسد، دشوار است، والدین عموماً برای خواباندن کودک در طول این زمان تلاش می کنند، این اولین قدم برای آگاه کردن کودک از دنیای جدید و چگونگی خوابیدن افراد در این الگوی نور است.

سعی کنید اتاق را در طول روز روشن نگاه دارید و در شب نور را کم کنید، این کار به کودک کمک می کند تا تفاوت بین شب و روز را درک کند.

ممکن است نوزاد تقریباً خفته به نظر شما جذاب باشد و ممکن است بخواهید آن ها را ببوسید و یا با آن ها صحبت کنید، اما این تصمیم خوبی نیست، می تواند به کودک نشان دهد که شما آماده بازی با آن ها هستید و به نوبه خود آن ها را بیدار کنید، باید صبور باشید تا زمانی که کودک کاملاً آموزش دیده باشد.

راهنمایی هایی برای مراقبت از نوزاد

10 . نحوه تعویض پوشک:

والدین به طور کلی ناراحت هستند و از این کار در ابتدا کمی می ترسند، اولین و مهم ترین چیزی که باید در ذهن داشته باشید این

است که کودک را به درستی تمیز کنید تا زمانی که بندناف خشک شود و بیفتد، هرگز یک پوشک را بر روی یک گیره بندناف قرار ندهید، آن را همیشه زیر آن قرار دارید، هیچ فشار اضافه ای نباید روی آن منطقه وجود داشته باشد.

چیز های دیگری وجود دارند که باید همیشه در ذهنتان داشته باشید، همیشه کودک را از جلو، به خصوص برای دختران نوزاد، پاک کنید تا از هر گونه عفونتی جلوگیری شود، همیشه قبل از پوشیدن یک پوشک جدید، او را خشک کنید.

اگر کودک دارای جوش های پوشک است، اقدامات احتیاطی بیشتری مانند چک کردن آن را انجام دهید، به طوری که یک پوشک بچه می تواند لکه، خارش را تشدید کند، شما باید در تمام اوقات پماد خارش را دم دستتان نگه دارید، به طوری که حتی یک جوش کوچک هم بدتر نشود، هم چنین از هر نوع صابون و یا پوشک معطر دوری کنید تا جوش ها کاملاً از بین برود.

11. لباس پوشاندن به نوزاد:

نوزادان برخلاف ما نمی توانند خودشان دمای بدنشان را تنظیم نمایند بنابراین ما باید متناسب با فصل به کودکمان لباس بپوشانیم و بدن او را گرم یا سرد نگه داریم.

در فصل سرما بهتر است به جای پوشاندن یک لباس کلفت چندین لباس نازک را برای او بپوشانیم تا در صورت نیاز از لباس های او کم کنیم. همچنین در این فصل کلاه را فراموش نکنید، زیرا نوزاد گرمای بدن خود را از طریق سرش از دست می دهد.

از پوشاندن لباس به دست و پاهای کوچک نوزاد نترسید زیرا بدن کودک انعطاف پذیر است. برای نوزادانی که در هفته اول تولد قرار دارند لباس هایی که قسمت پایین و جلوی آن باز می شود بپوشانید.

12. مراقب پوست نرم و نازک نوزاد باشیم:

قرمزی ، جوش و دانه های ریز در نوزادان در برخی موارد طبیعی و بی خطر هستند ولی در برخی مواقع به علت بروز حساسیت می باشند. لکه های سفید رنگ روی بینی و گونه های نوزاد طبیعی هستند و به مرور زمان از بین می روند همچنین لکه های زخیم چرب زرد رنگی که روی پوست سر نوزاد دیده می شوند، بدون خطر هستند و با شامپویی مخصوص از بین می روند.

گاهی اوقات نیز محل زیر پوشک نوزاد قرمز می شود که استفاده از کرم های مخصوص نوزادان و تعویض منظم پوشک نوزاد، تمیز و خشک نگه داشتن او موجب از بین رفتن قرمزی و پیشگیری از قرمز شدن مجدد این ناحیه می شود .

برای جلوگیری از هرگونه ناراحتی و قرمزی در ناحیه باسن کودک او را چند ساعتی پوشک نکنید و زیر اندازهایی که آب از آن عبور نمی کند را زیر او قرار دهید.

13. نقاط نرم نوزاد شما:

همه نوزادان در جلو سر و قسمت پشت سر خود دو ناحیه نرم دارند. نقطه نرم ،یک حفره جمجمه است که با پوست پوشیده شده است. اگر از دست زدن به این نقطه از بدن کودک می ترسید باید بدانید که دست زدن به این ناحیه به مغز آسیب نمی رساند زیرا مغز کودک توسط یک غشا فیبری پوشیده شده و کاملا محافظت شده است.

در نمناک اشاره کرده ایم که ناحیه نرم به سر اجازه تغییر شکل می دهد تا کودک هنگام تولد از کانال خروجی بیرون آید. قسمت جلویی نرم سر در دو ماهگی و قسمت عقبی این ناحیه از سر نوزاد در دوسالگی بسته می شود.

همیشه به قسمت نرم سر نوزاد توجه کنید زیرا از این ناحیه می توانید متوجه سلامتی نوزاد خود شوید . زیادی پایین رفتن این ناحیه نشانه کمبود مایعات در بدن کودک و بر آمدگی زیاد از حد آن نشانه بیماری مننژیت است.

درباره مراقبت از نوزاد تازه متولد شده چه می دانید؟

14. چگونه می توان با کودک ارتباط برقرار کرد:

تماس نرم پوست به پوست تمام چیزی است که اتفاق می افتد و این عادت باید به محض تولد نوزاد شروع شود، نکته مهم دیگر این است که به چشمان کودکتان نگاه کنید و با آن ها صحبت کنید، ممکن است کمی عجیب به نظر برسد که با کودک کوچکی صحبت می کنید که ممکن است حتی معنی حرف های شما را درک نکند، اما واقعاً کارساز است.

از آنجا که بینایی یک نوزاد زیاد نیست (فقط 30 سانتیمتر است)، به آن ها نزدیک شوید، لبخند بزنید و صحبت کنید، برای آن ها لالایی بخوانید، ماساژشان دهید و با هم زمانی را برای تنها بودن با نوزادتان سپری کنید.

حالا که اطلاعات مفیدی در مورد تمام چیزهای مهم که باید در ذهن دارید برای مراقبت از یک کودک داشته باشید، مطمئن شوید که آن را با دوستان و اعضای خانواده خود که به تازگی والدین شده اند، تقسیم کنید. 

 

منبع

مراقبت از بند ناف

در مرحله جنینی یا داخل رحمی، بند باف به عنوان رابط بین مادر و جنین عمل می‏کند و اکسیژن و مواد غذایی را از طریق ناف به بدن جنین می‏رساند. بعد از تولد بند ناف قطع می‏شود و نوزاد اکسیژن را با کمک ریه‏ های خود و مواد غذایی را از پستان مادر می‏گیرد.
 توصیه ها:
1- ناف نوزاد پس از یک هفته خشک شده و می‏افتد. از گذاشتن هر ماده‏ای که مانع خشک شدن آن و تاخیر در افتادنش شود خودداری کنید. (مثل خمیر، کره، زرد چوبه و...)
2- مواد ضد غفونی کننده مثل الکل سفید که معمولا دو تا سه بار در روز مصرف می‏شوند می‏توانند افتادن بند ناف را تسهیل کنند، ولی باید با نظر پزشک مصرف شوند.
3- بند ناف نوزاد در هنگام تولد باید با وسایل تمیز (استریل) بریده شود. از قطع کردن آن با قیچی یا تیغ اجتناب کنید.

 
4- در حالت طبیعی به تدریج ناف نوزاد خشک می‏شود و از قاعده آن ترشحات سفید بدون بو خارج می‏شوند. این امر ممکن است همراه با قرمزی خفیف پوست اطراف ناف باشد که طبیعی است و نگران‏کننده نیست، اگر ناف ترشحات چرکی داشته باشد و پوست اطراف آن ضمن قرمز شدن، متورم هم شود، خطرناک است و باید به پزشک مراجعه شود.
5- پوشاندن ناف نوزاد با قنداق یا لاستیکی می تواند سبب آلودگی ناف با ادرار یا حتی مدفوع شود، پس توصیه می‏شود نوزاد قنداق نشود و در صورت لاستیک کردن او باید ناف خارج از لاستیک قرار گیرد.
6- از حمام بردن نوزاد قبل از افتادن بند ناف خودداری کنید.
در موارد زیر حتما با پزشک مشورت کنید:
- خونریزی از ناف قبل و به ویژه بعد از افتادن آن.
- وجود ترشحات چرکی بد بو از ناف.
- تورم و قرمزی پوست اطراف ناف.
- اگر با گذشت 2 هفته، هنوز ناف نیافتاده باشد.
- اگر پس از افتادن ناف ترشحات آبکی، خونی یا شبیه مواد مدفوعی از آن خارج شود.

زمان افتادن بند ناف نوزاد

ریشهٔ بند ناف معمولاً بعد از گذشت هفت تا ۲۱ روز پس از تولد خشک می‌شود و

از بدن نوزاد جدا خواهد شد. این جدا شدن باعث ایجاد زخم کوچکی می‌شود که آن هم بعد از روز برطرف خواهد شد. هنگامی که ریشهٔ بند ناف جدا می‌شود، ممکن است مقدار کمی خون در پوشک نوزاد مشاهده کنید که امری طبیعی است. گاهی با جدا شدن ریشهٔ بند ناف مقداری مایع شفاف یا زرد رنگ از محل آن بیرون می‌آید یا مقداری گوشت مرده نیز ممکن است در محل آن باقی بماند که خوبه‌خود برطرف می‌شود. گاهی نیز ممکن است نیاز داشته باشد تا توسط پزشک نوزادتان از بین برود. به‌طورکلی این اتفاق مهمی نیست و به دلیل وجود نداشتن رگ‌های عصبی در آن، انجام هر کاری توسط پزشک در این قسمت، بدون درد است.

مراقبت‌های درست از بند ناف

کارها و نکاتی برای مراقبت‌ از ریشهٔ بند ناف نوزاد تا زمان افتادن آن وجود دارد. این مراقبت‌ها شامل موارد زیر است:

• ریشهٔ بند ناف را تمیز و خشک نگه دارید، اما با هیچ ماده‌ای آن را تمیز نکنید.
• پوشک را به شکلی ببندید که از این ریشه فاصله داشته باشد.
• برای خشک نگه داشتن ریشهٔ بند ناف، پوشک را زیر ناف ببندید.
• تا وقتی این ریشه نیفتاده است، نباید نوزاد را در آب غوطه‌ور کرد.
• به جای غوطه‌ور کردن نوزاد در وان آب، می‌توانید او را با یک اسفنج نرم مخصوص نوزاد تمیز کنید.
• در هوای گرم، فقط یک پوشک مناسب و یک بلوز راحت تن کودک کنید تا هوا بتواند جریان یابد و بند ناف برای افتادن خشک شود.
• قبل از افتادن بند ناف، بهتر است لباس‌هایی را که باعث زیاد گیر کردن به بند ناف می‌شود تن نوزاد نکنید.
• هرگز سعی نکنید بند ناف را از بدن نوزاد جدا کنید؛ حتی زمانی که به نظر می‌رسد فقط به یک مو بند است.
• اقدام به کندن بند ناف ممکن است باعث خونریزی شود.
• کمی ترشح از بند ناف طبیعی است. این مایع معمولاً از ریشه ترشح می‌شود و باید به سادگی پاک شود.
• برای تمیز کردن بند ناف از الکل، بتادین یا ضدعفونی‌کننده‌های دیگر استفاده نکنید تا بند ناف در زمان معمول خودش بیفتد و دیگر خطر عفونت نیز وجود نداشته باشد.

بر اساس بسیاری از تحقیقات، بند ناف‌ نوزادان، بدون تمیز کردن توسط هر مادۀ دیگری، سریع‌تر از یک بند ناف‌های‌ تمیزشده با الکل می‌افتد، زیرا مواد ضدعفونی‌کننده باعث می‌شود باکتری‌های مفید پوست نوزاد که به افتادن بند ناف کمک می‌کند، کشته شوند و افتادن بندناف به تأخیر بیفتد.

 

موارد نیازمند مراجعه به پزشک

در صورت وجود و مشاهدۀ هر کدام از موارد زیر لازم است با پزشک تماس بگیرید:

• اگر پس از گذشت چهار هفته از تولد نوزاد، ریشهٔ بند ناف نیفتاد.
• پوست اطراف ریشهٔ بند ناف قرمز یا متورم باشد.
• بند ناف بوی نامطبوع و بد یا ترشحات زرد رنگ زیاد داشته باشد.
• وقتی پوست کنار ریشه را لمس می‌کنید و کودکتان گریه ‌می‌کند.
• اگر بین دو بار زمان تمیز کردن بند ناف، میزان ترشح جمع‌شده زیاد بود.
• قبل یا بعد از افتادن ریشه، خونریزی زیاد وجود داشته باشد.

زمانی که بندناف می‌افتد ممکن است خونریزی خفیفی از ناحیۀ ناف ایجاد شود که جای نگرانی نیست و خودبه‌خود قطع می‌شود، اما درصورتی‌که قبل یا بعد از افتادن ریشهٔ بند ناف، هر وقت شما یک قطره خون را پاک کرید و باز قطرۀ دیگری ظاهر شد، باید سریعاً به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید، زیرا این اتفاق ممکن است نشانۀ خونریزی باشد.

منبع

چگونه یک نوزاد تازه متولد شده را حمام کنیم؟

 در برخی از مناطق، نوزاد را بلافاصله پس از تولد حمام می‏ دهند، این عمل، امروزه از نظر پزشکی قابل قبول نیست، زیرا حمام دادن نوزاد سبب بروز مشکلاتی می‏ شود مانند:

•  کاهش درجه حرارت بدن نوزاد
•  آسیب به پوست نوزاد
•  آسیب‏ های ناشی از مواد شیمیایی موجود در صابون و شامپو

  توصیه ‏ها

•   نوزادان کم وزن و بدحال نباید حمام داده شوند.
•   کافی است پس از تولد، نوزاد با پارچه تمیزی خشک شود، اگر پوست او به مواد مدفوعی یا خون آغشته شده باشد، بهتر است پارچه تمیزی را با آب ولرم خیس کرده و قسمت های آلوده را با آن تمیز کنیم. در هر حال نباید کودک را حمام کرد.
•   اگر در شرایطی باشیم که اصرار به حمام دادن نوزاد باشد باید حال عمومی نوزاد خوب و درجه حرارت بدنش ثابت باشد و حداقل 6 ساعت از تولدش گذشته باشد. آب مورد استفاده باید ولرم باشد. زیرا آب گرم سبب سوختگی و آب سرد سبب افت درجه حرارت بدن او می شود که می‏تواند منجر به مرگ او شود. هوای اتاق هم باید به اندازه کافی گرم باشد.

 

•   از تمیز کردن چربی ‏های بدن نوزاد اجتناب کنید، زیرا این چربی ‏ها به عنوان محافظ پوست و یک پوشش ضد میکروبی عمل می‏ کنند و ظرف چند روز خود به خود تمیز می‏ شوند.
•   پس از افتادن بند ناف، می توان نوزاد را استحمام کرد، نکاتی که در حمام دادن نوزاد توصیه می‏ شود عبارتند از:
•   هوای حمام و اتاق گرم باشد، نباید نوزاد را در محلی که باز است یا هوا جریان دارد استحمام کرد.
•   زمان شستشوی نوزاد کوتاه باشد، حمام ‏های طولانی می‏ توانند سبب کاهش حرارت بدن نوزاد و مشکلات تنفسی شود.
•   آب ولرم باشد.
•   از صابون و شامپوی نوزاد یا صابون‏ های ضعیف که اثر تحریکی کمتری دارند، استفاده شود.
•   پس از استحمام، او را کاملاً خشک کرده و در اتاقی که هوای مناسب دارد از او مراقبت شود.

 چگونه یک نوزاد تازه متولد شده را حمام کنیم؟

  حمام کردن نوزاد اولین دغدغه شما بعد از تولد اوست به خصوص اگر هنوز بند ناف کودک بر ناف او باشد پس از همین ابتدا یاد بگیرید چگونه نوزاد نوزاد خود را حمام کنید. اگر شما در حال خواندن این بخش از نمناک هستید، دلیل این است که از خودتان پرسیده اید که چگونه نوزاد را حمام کنید .همه ما دوست داریم که تمیز باشیم، اما این روش در بزرگسالان نسبت به کودکان چند روزه بسیار متفاوت است اگر شک دارید که چگونه این لحظه ی زیبا را با کودک خود بگذرانید ، ما بهترین راهنمای شما خواهیم بود.

  با رعایت این نکات نوزاد خود را حمام کنید استحمام نوزادی که هنوز بند ناف دارد

  قبل از این هرگز به این فکر نکردیم که چگونه یک نوزاد تازه متولد شده ،را حمام کنیم و یا تمام چیز هایی که به آن مرتبط میشود هنگامی که افراد تازه پدر و مادر میشوند ، آنها تمایل دارند که کودک را هر روز در یک وان حمام، با استفاده از مواد شوینده خاص حمام کنند .راه های مبهمی برای شستن نوزاد وجود دارد ،که می تواند عواقب ناشی از آنرا بر روی فرزند ایجاد کند استفاده از شامپو یا صابون نامناسب و همچنین پاسخ دادن به تماس هنگام شستن کودک، دو کار اشتباهی هستند، که هر کسی می تواند هنگام شروع حمام کودک خود انجام دهد در اینجا توصیه هایی که باید در هنگام شستن نوزاد با بند ناف انجام دهید، و کاری ک باید انجام دهید تا بند ناف مدت زمان طولانی بر بدن کودک باقی نماند.

 

 

  حمام کردن نوزاد تازه متولد شده با هدف شستشوی بدن نوزاد

   مراحل حمام کردن نوزاد

   1.کودک را دو یا سه بار در هفته و با یک اسفنج خیس شده در آب گرم بشویید به این ترتیب، از سوختگی نوزاد خود جلوگیری خواهید کرد.اگر اغلب مواقع ،پوشک کودک را عوض کنید و او را با حوله های مرطوب تازه می کنید، دیگر لزومی ندارد که او را هرروز حمام کنید.

   2.حوله ای را زیر کودک بگذارید تا از سر خوردن و غوطه ور شدن تمام وسایل، در آب جلوگیری کنید و هنگام به اتمام رسیدن حمام، همیشه یک حوله خشک داشته باشید تا همه چیز را تمیز نگه دارید.از شامپو و صابونی استفاده کنید که سبب سوزش نوزاد نگردد .

   نحوه صحیح شستشو حمام نوزاد تازه متولد شده

   3.برای جلوگیری از رفتن هر نوع ماده ی خارجی در چشم کودک، دست، خود را روی پیشانی کودک قرار دهید تا از آن جلوگیری شود.

   4.به یاد داشته باشید که یک حوله نرم برای خشک کردن کودک خود داشته باشید.

   5.ترجیها اگر حوله، کلاه مانند باشد بهتر است بنابراین شما سر کودک را در دمای مطلوب نگه میدارید خوب است که حداقل سه تا حوله برای کودک داشته باشید.

   6.شما می توانید این حمام با اسفنج را در وان حمام خود و یا وان حمام پلاستیکی برای آسایش کودک انجام دهید ؛ به خاطر داشته باشید که برای جلوگیری از آسیب هایی در پشت کودک ،باید وان هم ارتفاع با شما باشد.

   7.اگر بند ناف خیس شده باشد، هیچ چیز جدی رخ نخواهد داد به راحتی با یک حوله نرم خشک کنید، و حمام کودک خود را ادامه دهید بهتر است بدانید که بند ناف کودک پس از3هفته بعد از تولد از ناف جدا خواهد شد.

   8.با کودک خود بسیار حساس برخورد کنید ، کودک خود را با حوله بپوشانید و هر قسمت از بدن را موقع شست و سو از حوله خارج کنید ؛ اگر زمان حمام برای کودک ناراحت کننده نیست، شما می توانید آن را به آرامی بدون داشتن یک حوله شستشو دهید.

  حمام کردن نوزاد بدون شستشوی قسمت بند ناف

  راه کار های زیر را برای حمام کردن کودک خود، در حالت بدون بند ناف در نظر بگیرید و آن را به بهترین نحو انجام دهید.

•   آب گرم را در وان شستشو یا پلاستیکی قرار دهید.
•   این دما، باید بین 23 تا 25 درجه سانتیگراد باشد.
•   مقداری از آب را، تا قفسه سینه کودک بریزید به طوری ک به قفسه سینه نرسد.
•   شستن کودک خود از سر تا پا آغاز کنید در این ترتیب، شما از چسبیدن باکتری ها و ترشحات به کودک جلوگیری میکنید.
•   به آرامی کودک را بچرخانید تا پشت و باسن او را بشویید ؛ به یاد داشته باشید که در این موقعیت، فرزند شما باید بر روی یک دست شما باشد تا از هر اتفاقی در حین شستن جلوگیری شود.

 نکات طلایی برای حمام کردن نوزاد

به یاد داشته باشید که:

• برای خشک کردن گوشها از گوش پاک کن استفاده نشود.
• 2 یا حداکثر 3 بارحمام در هفته و نیاز به استحمام روزانه ندارد.
• زمان مناسب برای حمام کردن نوزاد بین 5 تا 10 دقیقه است.
• خشک بودن پوست نوزاد شما طبیعی است. با این حال خوب است که پس از حمام کردن بدن او را چرب کنید برای این کار می توانید از روغن بچه و روغن های مایع گیاهی خوراکی ( زیتون، بادام شیرین، آفتاب گردان و غیره) برای کاهش خشکی پوست و جلوگیری از پوسته پوسته شدن بدنش و نرم کردن پوست صورت او استفاده کنید فقط باید مراقب باشید روغن وارد چشم و دهانش نشود. 

  توصیه هایی دیگر برای حمام کردن نوزاد

•   لبخند بزنید و با او صحبت کنید .
•   زمان حمام، یک لحظه شگفت انگیز بین شما و کودک شما است ؛ مطمئنا، کسی در درب حمام را میزند ، تلفن زنگ میخورد ویا مجبور به تغییر وضعیت خود به شرایط و وضعیت دیگری میشوید،اگر چنین است، یک حوله را روی کودک خود قرار دهید و آن را در هر کجا که میروید با خود ببرید شما هرگز نباید آن را تنها در وان بگذارید، زیرا اتفاقات ناگوار به آسانی اتفاق می افتد.
• منبع

الگوی خواب نوزادان از تولد تا سه ماهگی

 خواب نوزاد

  نوزاد در ماه اول زندگی، روزی 16 ساعت می‏ خوابد و 8 ساعت دیگر را بیدار یا خواب آلوده است. نوزاد در هنگام بیداری به اشیای بزرگ و ساده به ویژه صورت انسان نگاه می‏ کند. البته این توجه کوتاه بوده و معمولا بیش از هفت تا ده دقیقه طول نمی‏ کشد. نوزاد حرکت صورت مادر خود را با چشم دنبال می ‏کند، توجه مادر به این عمل نوزاد سبب تحکیم روابط عاطفی بین آن ها می‏ شود.

  خواب نوزاد دو مرحله دارد: خواب سطحی و خواب عمیق. در خواب عمیق نوزاد پستان مادر را نخواهد گرفت و اگر احیاناً پستان مادرش را بگیرد پس از چند بار مکیدن آن را رها می‏ کند. در خواب سطحی نوزاد معمولا پستان مادر را می‏ گیرد؛ البته ممکن است گاهی هم نگیرد. مادران توجه داشته باشند که گاه کودک در خواب سطحی صداهایی منقطع و گریه مانندی می‏ کند که گریه واقعی نبوده و در صورت دادن پستان به او ممکن است آن را نگیرد.

  با افزایش سن کودک، ساعات خواب او کمتر شده و مدت بیشتری بیدار می‏ ماند.

 

Caption

 

  الگوی غیرقابل پیش‌بینی خواب نوزاد

  وقتی فرزندتان تازه به دنیا آمده است، احتمالاً مجبور هستید چندین بار در طول شب برای عوض کردن پوشک، غذا دادن و آرام کردن و تسکینش بیدار شوید. الگوی خواب کودکان از تولد تا سه ماهگی معمولاً به شکل زیر است:

  چرخه‌‌های کوتاه خواب :

  چرخه‌های خواب نوزادان به مراتب کوتاه‌تر از بزرگسالان است و زمان بیشتری را در خواب رم؛ که در آن حرکات سریع چشم وجود خواهد داشت، می‌گذرانند. تصور می‌شود که خواب رم برای رشد خارق‌العاده‌ای که در مغزنوزادان اتفاق می‌افتد ضروری است. این غیرقابل پیش‌بینی بودن خواب نوزاد در این سن یک مرحلۀ ضروری برای کودک است و زیاد طول نمی‌کشد. هرچند وقتی کمبود خواب دارید، حتی این مرحلۀ کوتاه ممکن است بسیار طولانی به نظر برسد اما با تصور کردن رشد خوب و سالم مغز نوزاد در ذهنتان ممکن است حتی این بیدار شدن‌ها برایتان خوشایند شود.

  شروع طولانی‌تر شدن خواب :

  از شش تا هشت هفتگی به بعد به تدریج نوزادان در طول روز، دوره‌های کوتاه‌تر و در طول شب، دوره‌های طولانی‌تری می‌خوابند. البته بیشتر آنها هنوز در طول شب برای شیر خوردن از خواب بیدار می‌شوند. آنها همچنین دوره‌های کوتاه‌تری از خواب رم و دوره‌های طولانی‌تری از خوابی عمیق‌تر دارند. کارشناسان می‌گویند، در فاصلهٔ چهار و شش ماهگی، بیشتر کودکان شیرخوار قادر به خوابیدن برای مدت هشت تا ۱۲ ساعت در طول شب می‌شوند. برخی از نوزادان از همان شش هفتگی برای دوره‌های طولانی در شب می‌خوابند، اما بسیاری از نوزادان تا پنج یا شش ماهگی به این نقطه‌ نمی‌رسند و برخی تا دورهٔ نوپایی همچنان در طول شب از خواب بیدار می‌شوند. شما اگر بخواهید می‌توانید آموزش عادت‌های خواب صحیح را از همان ابتدا شروع و به کودکتان کمک کنید که هرچه زودتر به این مرحله برسد.

  راهکارهای ایجاد عادت‌ خواب صحیح در کودک

  راهکار‌هایی برای کمک به خوب خوابیدن کودکان در این سن وجود دارد. برخی از این روش‌های مؤثر شامل موارد زیر است:

  به نوزاد فرصت‌های زیادی برای چرت روزانه بدهید :

  در شش تا هشت هفتۀ اول، بیشتر نوزادان قادر به بیدار ماندن برای مدتی بیش از دو ساعت متوالی نیستند. اگر برای خواباندن کودک مدت بیشتری را یعنی بیشتر از گذشت دو ساعت از آخرین خوابش صبر کنید، ممکن است نوزادتان بیش از حد خسته شود و در خوابیدن دچار مشکل شود.

  تفاوت بین روز و شب را به نوزاد بیاموزید:

   برخی از نوزادان شب‌زنده‌دار هستند؛ چیزی که ممکن است در دوران بارداری متوجه آن شده باشید و وقتی شما می‌خواهید بخوابید آنها تازه بیدار می‌شوند. در چند روز اول تولد کودک، کار زیادی در این مورد از دستتان برنمی‌آید. اما از حدود دو هفتگی نوزاد، می‌توانید آموزش تفاوت شب و روز را به شکل زیر شروع کنید:

•   هنگامی که در طول روز هشیار و بیدار است، با او صحبت و بازی کنید.
•   روزها خانه و اتاق نوزاد را پرنور و روشن نگه دارید.
•   لازم نیست برای کم کردن سروصداهای معمول روز مانند تلفن، موسیقی و ماشین ظرف‌شویی زیاد تلاش کنید.
•   اگر نوزادتان معمولاً هنگام شیر خوردن روز خوابش می‌برد، می‌توانید از خواب بیدارش کنید.
•   شب‌ها میزان نور و سروصدا را پایین نگه دارید و آن‌قدری با او صحبت نکنید که هشیار شود.
•   وقتی در طول شب از خواب بیدار می‌شود، با او بازی نکنید و بگذارید دوباره بخوابد.

  به این ترتیب نوزادتان خیلی زود می‌فهمد که شب‌ها زمانی برای استراحت و خوابیدن است و کم‌کم یک الگوی منظم برای خوابیدن پیدا می‌کند.

  نشانه‌های خواب‌آلودگی نوزاد را بشناسید :

  گوش به زنگ نشانه‌های خواب در نوزادتان باشید. اگر نشانه‌های زیر یا هر نشانۀ دیگری از خواب‌آلودگی در نوزاد دیدید، او را به رختخوابش ببرید:

•   اگر چشم‌های خود را می‌مالد.
•   گوش خود را می‌کشد.
•   بیشتر از حالت معمول بهانه‌گیری می‌کند.

  شما به زودی حس ششمی در مورد برنامۀ روزانه نوزادتان پیدا خواهید کرد و به طور غریزی می‌فهمید که چه زمانی آمادۀ چرت زدن است.

  یک برنامۀ منظم قبل از خواب ایجاد کنید :

  یک برنامۀ روتین قبل از خواب ایجاد و برای پایبندی به آن تلاش کنید. این برنامه می‌تواند خیلی ساده مثل پوشاندن لباس خواب به نوزاد، لالایی خواندن و در انتها یک بوسهٔ شب به خیر باشد.نوزاد را قبل از خواب عمیق‌تر به رختخواب ببرید: وقتی نوزاد خواب‌آلود اما هنوز بیدار است، او را در رختخواب بگذارید. وقتی نوزاد به شش تا هشت هفتگی برسد، می‌توانید کم‌کم به او فرصت بدهید که خودش به خواب برود، اما برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که نوزاد را وقتی خواب‌آلود اما هنوز بیدار است در رختخواب بگذارید.

 

 

  یک نظریهٔ متفاوت در مورد خواب نوزاد

  یک نظریه نیز وجود دارد که مخالف تکان دادن نوزاد حتی در این سن کم برای خواباندن اوست. بر اساس این نظریه بیشتر پدر و مادرها فکر می‌کنند کاری که آنها در این سن کم انجام می‌دهند تأثیری روی عادت‌های خواب نوزاد در آینده نخواهد داشت اما این تصور اشتباه است، زیرا نوزادان در حال یادگیری عادت‌های خواب خود هستند و طبیعتاً اگر شما در طول هشت هفتۀ اول زندگی، هر شب کودک را برای به خواب رفتن در آغوشتان تکان دهید، چرا باید بعداً انتظار اتفاق و شیوهٔ خوابیدن متفاوتی را از کودکتان داشته باشید؟

  با این حال، همه با این نظر موافق نیستند و بیشتر والدین تصمیم می‌گیرند نوزاد را با جنباندن یا شیر دادن بخوابانند، چون هم این کار را عادی و طبیعی می‌دانند، هم خودشان از آن لذت می‌برند و هم نوزاد زودتر می‌خوابد یا شاید هم فقط به این دلیل که هیچ کار دیگری مؤثر به نظر نمی‌رسد.

 

منبع

لباس و حرارت اتاق نوزاد

درجه حرارت مطلوب اتاق نوزاد 22 تا 28 درجه سانتی گراد (به طور متوسط 24 سانتی گراد) است. در این حرارت پوشیدن یک یا دو لایه لباس نخی کافی است و باید از پوشانیدن لباس‏ های ضخیم به نوزاد یا قنداق کردن طولانی او خودداری کرد، چرا که این امر باعث گرم شدن او شده و می ‏تواند به بی ‏قراری، گریه و بعضی از مواقع به بی‏ حالی و حتی توقف تنفس نوزاد منجر شود.
قنداق کردن نوزاد علاوه بر افزایش حرارت بدن او می ‏تواند سبب در رفتگی مفصل ران شود که در صورت تاخیر در تشخیص و درمان ممکن است عمل جراحی ضرورت یابد.
بهتر است تخت نوزاد نزدیک وسایل گرمازا مثل بخاری و نور مستقیم آقتاب و با برعکس وسایل سرد کننده مثل کولر و پنجره نباشد تا از تغییرات آنی حرارت (افزایش یا کاهش دمای بدن) که یکی از عوامل مهم مرگ و میر نوزادان است، پیشگیری شود. پس تخت نوزاد نباید روبروی در، پنجره، کولر، بخاری و نور مستقیم آفتاب باشد و باید در جایی باشد که تغییرات درجه حرارت کم است.
استفاده از کلاه و روسری معمولا توصیه نمی‏ شود به جز در شرایط زیر:
نارس بودن نوزاد، بعد از حمام دادن او و کم بودن درجه حرارت اتاق نوزاد (دسترسی نداشتن به دستگاه‏ های گرم کننده).

 

دمای اتاق خواب نوزاد و نکاتی که بهتر است بدانید

از آنجایی که کودکان توانایی این را ندارند که به ما بگویند چه زمانی سردشان یا گرمشان شده ، به همین دلیل تشخیص این موضوع به عهده والدین می باشد که بتوانند دمای مناسب را برای اتاق نوزاد فراهم کنند تا آن ها احساس راحتی داشته باشند. بعضی از افراد معتقدند که کودکان باید اتاق کاملا گرمی داشته باشند اما بیش از حد گرم بودن محیط می تواند باعث مشکلاتی مثل سندروم مرگ ناگهانی نوزاد شود. این خطر تا سن 6 ماهگی برای نوزادان وجود دارد. حال در این بخش از نمناک به شما توضیح می دهیم که چگونه دمای مناسب اتاق نوزاد را تشخیص دهید و ازآسیب رسیدن به او پیشگیری کنید.

دمای مناسب اتاق نوزاد

خوشبختانه مجبور نیستید که دمای اتاق یا خانه را در حالت دقیق و ثابتی نگه دارید. عموما متخصصان پیشنهاد می کنند که دمای اتاق باید چیزی بین 68 تا 72 درجه فارنهایت باشد که برابر با 20 تا 22 درجه سلسیوس می باشد. برای اتاق نوزاد حتما یک دماسنج تهیه کنید تا تعادل دما را حفظ کنید. در زمستان که یک وسیله گرمایی در خانه روشن است، بهتر است نوزاد علاوه بر لباس های زیر یک لباس بیشتر هم داشته باشد.

در تابستان نیز بهتر است دمای اتاق کودک 23 تا 25 درجه باشد و هنگام خواب لباس های سبک و راحت به نوزاد بپوشانید و از پوشش خیلی زیاد کودک خودداری کنید.

پنجره ها را دوجداره کنید

پنجره ها باعث انتقال گرما به بیرون می شوند. پنجره های معمولی نسبت به پنجره های دو جداره 10 برابر بیشتر تلفات حرارتی دارند . برای عایق کردن پنجره های معمولی می توانید از ورق های نازک و شفاف پلاستیکی موجود در بازار، استفاده کنید.

برای این کار شیشه را تمیز کنید و از سمت چسب دار ورق آن را بکشید و روی شیشه بچسبانید.این عایق مناسب تابستان و زمستان است. برای کاهش اتلاف حرارت منزل ، بازشوهای پنجره ها را با نوارهای درزگیری ابری یا فومی درزگیری کنید.

عایق بندی کنید

یک منزل عایقکاری شده در زمستان دما را پنج درجه گرم تر و در تابستان 10 درجه خنک تر می کند. پس تمام سقف ها و دیوارها و کف منزلتان را عایق بندی کنید و منافذ بین دیوارها و سقف، دیوارها و کف را درزگیری کنید. هم چنین منافذ موجود در محل قرارگیری سیستم های تهویه و فن های ساختمان را درزگیری نمایید. با درزگیری و عایق کاری منازل می توانید در مصرف انرژی صرفه جویی کنید.

راهکارهایی برای راحت بودن نوزاد در اتاق

مراقب گرمای بیش از حد باشید

می توانید برای سنجش دمای بدن نوزاد، دستتان را روی پیشانی او قرار دهید و یا دمای بدن او را از روی شکمش بفهمید . علائمی مثل عرق کردن ، قرمزی ، گونه های سرخ شده ، موی مرطوب و نفس تند می تواند نشان دهنده دمای بالای بدن نوزاد شود .یکی دیگر از علائم، بیقرار بودن نوزاد است که نشان می دهد بی از حد گرمش شده است .

 

از لباس و پتوی زیاد دوری کنید

مراقب باشید که بیش از حد نوزاد خود را با پتو نپیچانید ، این کار باعث می شود که جلوی تنفس او را بگیرید. به جای آن می توانید از یک ملحفه سبک استفاده کنید و اگر کودک شما مریض است ، باید بیشتر مراقب این دما باشید زیرا در حالت مریضی دمای بدن او افزایش پیدا می کند.

تخت را خلوت کنید

تخت کودک را از اسباب بازی ها و ملحفه و پتوهای زیاد خلوت کنید و از طرفی اگر حس کردید که کودک سردش می باشد، می توانید روی او پتو بیاندازید اما مراقب باشید که راه سینه اش را باز بگذارید تا راحت نفس بکشد.

از پنکه استفاده کنید

پنکه می تواند به صورت متعادل و آرامی دمای اتاق را مطبوع کند و جریان اکسیژن را متعادل سازد . همچنین باعث تازه شدن هوای درون اتاق شده و باعث می شود که کودک راحت تر نفس بکشد.

کودک را در اتاق خود بخوابانید

سعی کنید که کمی قوانین خشک و سرسختانه خود را کنار بگذارید و در شش ماهه اول کودک را پیش خود بخوابانید تا بتوانید راحت تر دمای بدن او را تا صبح چک کنید.

او را به پشت بخوابانید

مراقب باشید که به شکم کودک فشار وارد نشود ، پس اگر کودک دمر شد، او را برگردانید و به پشت بخوابانید که این کار باعث به جریان افتادن بهتر هوا می شود.

اگر کودک بیش از حد سرد یا بیش از حد داغ بود، چه کار کنیم ؟

• اگر کودک بیش از حد داغ یا سرد بود یا حالت لرزیدن داشت، احتمالا دستان و یا پاهای او کم کم متمایل به آبی می شوند که این یک آلارم در کودکان است که باید آن ها را گرم کنید.
• زمانی که کم کم او را گرم کنید، بدن او هم کم کم رنگ طبیعی را به خود می گیرد و البته که در چنین مواقعی باز هم نباید زیاده روی کنید و کم کم لباس او را افزایش دهید.

• حال اگر حس کردید که نوزاد عرق کرده و موهای او خیس شده است، کم کم لایه های لباس او را کم کنید.
• در آوردن یا پا کردن جوراب می تواند در به تعادل رساندن دمای بدن او کمک کننده باشد.

منبع

نوازش و استفاده از مواد آرایشی

نوازش نوزاد توسط والدین به ویژه مادر علاوه بر اثرات عاطفی فراوان، روی رشد و تکامل نوزاد نیز موثر است. نوازش شامل نگاه کردن به چشمان نوزاد، ماساژ نوزاد با دست، صحبت کردن با او و تماس پوستش با پوست مادر ( به شرطی که مادر و نوزاد به وسیله پتو پوشانیده شده باشند تا از کاهش درجه حرارت بدن نوزاد جلوگیری شود) می ‏باشد.
بوسیدن‏ های زیاد، مکرر و خشن به ویژه توسط کسانی که بیماری‏ های واگیر مانند سرماخوردگی دارند صلاح نیست، چون سبب انتقال بیماری‏ های مختلف به نوزاد می‏ شود.
استفاده از سرمه برای چشم و ابرو توصیه نمی‏ شود چرا که تصور عامه مردم این است که سرمه سبب افزایش قدرت دید و بزرگی چشم می‏ شود و از نظر پزشکی این مسایل غلط بوده و سرمه هیچ نوع اثری روی قدرت بینایی یا بزرگی و کوچکی چشم ندارد.
استفاده از پودرهای مختلف به ویژه پودرهای جامی تالک بر روی چین‏ های گردن و زیر بغل توصیه نمی‏ شود. حتی دیده شده استفاده نادرست از پودر تالک سبب التهاب ریه‏ های نوزاد شده است.

 

نوازش موضوع بسیار مهمی است که در گذشته به عنوان یک اصل اساسی و ضروری مورد توجه قرار نمی گرفت چراکه تصور می شد خلأ آن هیچ مشکلی را به همراه نخواهد داشت. این در حالی است که پژوهش های متعدد و گسترده سال های اخیر به تأثیرات شگرف و همه جانبه نوازش تأکید دارند.

تاثیر نوازش در کودکان

در همین راستا دو گروه از کودکان کمتر از دو سال مورد بررسی قرار گرفتند و مشخص شد کودکانی که در شیرخوارگاه نگهداری می شوند در مقایسه با کودکانی که توسط پرستار یا پدر و مادر تربیت می شوند، به رغم بهره بردن از فاکتورهای بهداشتی یکسان، از سیستم ایمنی ضعیف تری برخوردار هستند که دلیل این واقعیت به موضوع مهم نوازش بستگی دارد.

این پژوهش نشان داد کودکان شیرخوارگاه به دلیل دریافت نکردن نوازش نسبت به سایر کودکان، با بیماری های بیشتری مواجه می شوند برای همین تیمی از پرستاران استخدام شدند تا هر روز و در زمان مشخص کودکان شیرخوارگاه را نوازش کنند و موضوع قابل توجه این بود که کودکان تحت بررسی کمتر در معرض بیماری های مختلف قرار گرفتند.
مورد نوازش قرار گرفتن در کودکی، موجب تحریک نورون های مغزی و رشد هوش کودک خواهد شد.

نوازش کردن چه تاثیری دارد؟

نتیجه این تحقیقات ثابت کرد نوازش، موجب ترشح یکسری از انتقال دهنده های عصبی در بدن می شود که علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن، احساس لذت و شادابی را همراه دارد ضمن اینکه از لحاظ علمی هم مشخص شده کودکانی که نوازش می شوند سرحال و شادتر هستند و کمتر در معرض اضطراب و افسردگی قرار می گیرند از این رو کودکانی سالم تر و قوی تری هستند.
اینگونه شد که نوازش به عنوان یک اصل ثابت فرزند پروری در نظر گرفته می شود و همانقدر که تغذیه کودک بسیار مهم است نوازش هم مهم تلقی می شود و به کارکرد درست سیستم اعصاب رشد اجتماعی و کاهش بروز اختلالات در وی می انجامد.

سیناپس ها و نورون های مـــغزی از طریق حواس پنج گانه تقویت می شوند و واژه باهوش به کودکانی اطلاق می شود که حواس پنج گانه آنها بخوبی تحریک و تقویت شده باشد و از آنجا که حس لامسه یکی از این حواس است، مورد نوازش قرار گرفتن در کودکی یکی از عواملی خواهد بود که موجب تحریک نورون های مغزی و رشد هوش کودک خواهد شد.
در همین راستا بخشی از دلایل بروز رفتارهای سالم یا ناسالم در دوران بزرگسالی به این مقوله باز می گردد که فرد تا چه حد خود و دیگران را دوست دارد.

کودکانی که نوازش نمیشوند ...

همدلی، دوست داشتن خود و احساس ارزشمند بودن موضوعی است که در کودکی و از تربیت و رفتار والدین آموخته می شود و کسی که در دوران بزرگسالی از این مباحث اخلاقی پیروی می کند بدون شک در دوران کودکی مورد توجه، محبت و نوازش قرار گرفته است و در مقابل کودکی که از نوازش و محبت محروم بوده است،
با خود گمان بد کرده و تصور می کند دوست داشتنی نیست، به همین دلیل وقتی بزرگ می شود یا دیگران را خوب و خود را بد می پندارد و با سرویس دادن به دیگران خود را حقیر و وابسته به آنها نشان می دهد یا اینکه هم خود و هم دیگران را بد دانسته و شروع به بروز رفتارهای آسیب زا می کند و با تصور اینکه دنیای خودش بد است برای دیگران هم دنیای بدی را می سازد.

نوازش یک شیوه محبت کردن است و کودکانی که نوازش می شوند در ابراز محبت به خود و دیگران بخوبی عمل کرده و حتی این محبت را به جوجه یا عروسک خود هم ابراز می کنند.

در همین خصوص می توان به اختلال یادگیری در دوران کودکی اشاره کرد که معمولاً کودکان دارای اختلال یادگیری از حس لامسه ضعیف تری برخوردار هستند که در مورد این کودکان به احتمال زیاد می توان گفت با تقویت حس لامسه این کودکان، قسمتی از مراکز مغزشان که با هوش ریاضی و یادگیری در ارتباط است تحریک و تقویت می شود.

موضوع دیگری که با نوازش کردن در دوران کودکی مرتبط است، به اختلالات دوران بزرگسالی باز می گردد.
نوازش یک شیوه محبت کردن است و کودکانی که نوازش می شوند در ابراز محبت به خود و دیگران بخوبی عمل کرده و حتی این محبت را به جوجه یا عروسک خود هم ابراز می کنند. علاوه بر این از رشد اجتماعی بالایی در کودکی و بزرگسالی برخوردار هستند زیرا الگوی ارتباطی درستی را تجربه می کنند.

اما گروه مقابل این کودکان پرخاشگر، غمگین، عصبی و تنها تر هستند و حتی در دوران بزرگسالی، محبت کردن و استفاده از الفاظ محبت آمیز برایشان مسخره به نظر می رسد چرا که ساده ترین رفتار محبت آمیز را که همان نوازش است تجربه نکرده اند.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین

قبل از استفاده از لوازم آرایش، باید به دو مساله خوب فکر کنید. اما قبل از هرگونه نتیجه گیری، بهتر است در ابتدا بدانید که آیا استفاده از لوازم آرایشی در دوران بارداری بی خطر است یا خیر و یا اینکه اگر قصد دارید از این لوازم استفاده کنید، باید بدانید که کدام یک از لوازم آرایش در بارداری مناسب تر هستند. بناباین با ما همراه شده و این مقاله را بخوانید تا بیشتر در این موارد اطلاعات کسب کنید. چرا باید در دوران بارداری مراقبت مضرات لوازم آرایشی برای جنین باشیم؟

نهادهای نظارتی در سراسر جهان توصیه هایی را برای استفاده ایمن از مواد شیمیایی مضر که به عنوان مواد افزودنی یا نگهدارنده در محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت های شخصی استفاده می شوند، دارند. بنابراین، استفاده از بسیاری از این مواد شیمیایی یا ممنوع بوده و یا در غلظت بسیار کمی در محصولات به کار می روند و به طور کلی، خطرات و عوارض کلی آن ها بر سلامتی (از جمله جنین) پایین است.

با این حال، هنوز هم در بسیاری از نقاط جهان، تولید و بازاریابی چنین محصولاتی به درستی کنترل و تنظیم نشده است. در نتیجه، برخی از محصولات و لوازم آرایشی مراقبت شخصی ممکن است حاوی مقادیر زیادی مواد شیمیایی سمی باشند که در نتیجه استفاده از آن ها در دوران بارداری ایمن و خالی از خطر نخواهد بود. این محصولات شامل برخی از محصولات غیرقانونی است که به صورت آنلاین و در بازارهای بین المللی موجود هستند (به ویژه محصولاتی مانند مواد روشن کننده های پوست).

کدام مواد شیمیایی در دوران بارداری مضر هستند؟

تصور می شود که مواد شیمیایی زیر در دوران بارداری مضر بوده و باید از مصرف آن ها اجتناب شود:

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، رتینوئیدها

رتینوئیدها گروهی از ترکیبات شیمیایی هستند که از ویتامین A (که به آن رتینول نیز گفته می شود) گرفته می شوند. ترتینوئین نوعی رتینوئید است که معمولاً در کرم ها و محصولات ضد چروک یا ضد پیری و همچنین درمان آکنه استفاده می شود. برخی گزارش ها نشان می دهند که استفاده از محصولات مرتبط با ویتامین A در دوران بارداری با بروز نقایص مادرزادی مرتبط بوده است. بنابراین، اگرچه رتینوئیدها به طور قابل توجهی از طریق پوست جذب نمی شوند، اما به دلیل خطر جدی که وجود دارد، هیچ رتینوئیدی نباید توسط مادر باردار استفاده شود.

 

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، هیدروکینون

از هیدروکینون به عنوان یک ماده روشن کننده پوست استفاده می شود. اعتقاد بر این است که بخش قابل توجهی (35% الی 40%) از میزان هیدروکینونی که بر روی پوست استفاده می شود، جذب بدن می شود. اطلاعات در مورد ایمنی و بی خطر بودن استفاده از هیدروکینون در دوران بارداری محدود است. بنابراین، مادران باردار باید از استفاده از محصولات حاوی هیدروکینون اجتناب کنند.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز

 احتمالا می پرسید که مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز (EDC) چه هستند؟ اینها مواد شیمیایی مصنوعی ("ساخت بشر") هستند که خاصیت هورمونی مانند دارند و می توانند موارد زیر را تحت تأثیر قرار دهند:

- عملکردهای غدد درون ریز و تولید مثلی بدن

- افزایش خطر سرطان های حساس به هورمون (مانند سرطان سینه)

مشکلات رشدی در کودکان.

به دلیل اینکه مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز یا همان EDC ها، می توانند از جفت عبور کرده و جنین را تحت تأثیر قرار دهند، بنابراین مادران باردار در مقابل این مواد بسیار آسیب پذیرتر هستند. پارابن ها، فتالات ها و تریکلوزان، سه مورد از EDC ها هستند که به طور گسترده در محصولات زیبایی و مراقبت های شخصی، مورد استفاده قرار می گیرند.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، پارابن ها

پارابن ها گروهی از مواد شیمیایی هستند که به عنوان نگهدارنده در بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی و شخصی مانند مرطوب کننده ها، دئودورانت ها، شامپو بدن، کرم های بدن و محصولات مراقبت از مو استفاده می شوند. پارابن ها دارای خواص ضد باکتری و قارچ کش هستند. بنابراین، آن ها به عنوان مواد نگهدارنده (برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها) موثر بوده و ماندگاری این محصولات موجود در بازار را افزایش می دهند.همچنین از این ماده به عنوان نگهدارنده در غذا، نوشیدنی و در ساخت داروهای مختلف استفاده می شود. چهار نوع متداول پارابن عبارتند از:

- اتیل-پارابن (EP)

- بوتیل-پارابن (BP)

- متیل-پارابن (MP)

پروپیل-پارابن (PP).

این ها ممکن است به تنهایی و یا به صورت ترکیب چند نوع مختلف پارابن با هم استفاده شوند. استفاده از پارابن ها در بسیاری از نقاط جهان قانونی است، بنابراین به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، محدودیت های قانونی نیز وجود دارند که توسط نهادهای نظارتی مختلف به طور خاص تعیین شده است. به عنوان مثال، طبق قانون اتحادیه اروپا، استفاده از حداکثر 8 گرم مجموعا پارابن در هر کیلوگرم از محصولات آرایشی تولید شده مجاز است و به علاوه هیچ پارابنی به تنهایی بیش از 4 گرم در هر کیلوگرم از این محصولات نباید استفاده شود.

پارابن ها در بارداری چه خطراتی به همراه داردند؟

پارابن ها دارای خواص استروژنی (هورمون جنسی زنانه) و ضد آندروژنیک (هورمون جنسی مردانه) هستند. با این حال، فعالیت های شبه هورمونی آن ها به طور قابل توجهی ضعیف تر از هورمون های طبیعی بدن است.

آن ها به عنوان مواد شیمیایی مخرب غدد درون ریز (ED) در نظر گرفته می شوند. به عنوان مثال، پارابن ها می توانند در سیستم هورمونی بدن تداخل داشته و باعث بروز مشکلاتی در سلامتی شوند، به خصوص در صورت مصرف زیاد و مداوم این مواد، احتمال بروز این مشکلات افزایش خواهد یافت.

سطح پارابن ممکن است با پیشرفت بارداری افزایش یابد. مطالعات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز، مانند پارابن ها، ممکن است منجر به سقط مکرر و تولد نوزادان کم وزن شود و در صورتی که جنین پسر باشد، باعث ایجاد ناهنجاری های اندام تناسلی (به دلیل فعالیت ضد آندروژنیک)، شود.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، فتالات ها

فتالات ها گروهی از مواد شیمیایی هستند که در این محصولات مورد استفاده قرار می گیرند:

به عنوان نرم کننده برای افزایش انعطاف پذیری مقاومت پلاستیک ها.

- به عنوان حلال برای بسیاری از مواد شیمیایی دیگر.

از فتالات ها به طور گسترده ای در ساخت بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی و شخصی مانند لاک ناخن، عطر، صابون، شامپو و محصولات مراقبت از مو (اسپری مو، ژل و موس)، لوسیون بدن و کرم های بدن استفاده می شود. قرار گرفتن در معرض مضرات لوازم آرایشی برای جنین ناشی از فتالات ها می تواند از طریق استفاده از این محصولات اتفاق بیفتد. جدا از استفاده از لوازم آرایشی، فتالات ها ممکن است از منابع مختلفی مانند غذا، پلاستیک، دارو و آب و هوا وارد بدن انسان شوند. سه نوع فتالات وجود دارد که در محصولات تجاری به کار می روند:

دی بوتیل فتالات (DBP): در درجه اول به عنوان نرم کننده در لاک ناخن استفاده می شود. این مواد از شکنندگی ناخن ها کاسته و بنابراین احتمال ترک خوردگی آن ها را کاهش می دهند.

- دی متیل فتالات (DMP): عمدتا در اسپری های مختلف مو استفاده می شود. آن ها می توانند یک لایه انعطاف پذیر بر روی موها ایجاد کرده و باعث کاهش شکنندگی و افزایش مقاومت موها در برابر ترک خوردگی می شوند.

- دی اتیل فتالات (DEP): این فتالات است که بیشتر در محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت های شخصی استفاده می شود. دی اتیل فتالات به خصوص در ساخت عطرها به عنوان حلال و ثابت کننده، به کار گرفته می شود. بنابراین، DEP برای حفظ رایحه ها (مانند خوشبو کننده ها، عطرها، ادکلن ها و سایر محصولات معطر) و رساندن مواد شیمیایی به شکل آئروسل (هواپخش) استفاده می شود.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض فتالات در دوران بارداری با موارد زیر مرتبط است:

- زایمان زودرس

- ناهنجاری های مادرزادی اندام های تناسلی در نوزادان پسر (به دلیل اثر ضد آندروژنیک).

- اختلال در رشد عصبی در نوزادان دختر.

- مشکلات بهداشت روانی در کودک.

- اختلال عملکرد تیروئید هم در مادر و هم در نوزاد.

 چگونه می توان مواجهه با فتالات را کاهش داد؟

طبق قانون فعلی نیازی به ذکر لیست تمام مواد شیمیایی منفرد مورد استفاده در یک عطر نیست. در نتیجه، ممکن است فتالات ها به طور جداگانه در برچسب مشخصات و عناصر سازنده یک محصول ذکر نشوند اما در اصطلاح " Fragrance" یا "ترکیب معطر" موجود باشند. بنابراین، این احتمال وجود دارد که موتجه نشوید در محصول مورد نظرتان از فتالات به عنوان یک ماده تشکیل دهنده استفاده شده است یا خیر. اگر کسی می خواهد محصولی بدون فتالات خریداری کند، باید به دنبال محصولات آرایشی و بهداشتی باشد که حاوی ماده تشکیل دهنده "ترکیب معطر" نیستند.

خوشبختانه قرارگرفتن در معرض فتالات در دوران بارداری به راحتی با اجتناب و یا محدود کردن استفاده از محصولات آرایشی مانند عطرها، لاک ناخن، لوسیون های بدن و اسپری مو کاهش می یابد.

کمیسیون اروپا و مقامات نظارتی مانند سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، فتالات ها (که در محصولات آرایشی بهداشتی استفاده می شود) را خطری برای سلامتی نمی دانند، به شرط آنکه تولیدکنندگان از مقررات دقیق پیروی کنند.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، تریکلوزان

این یک ماده ضد میکروبی است و به عنوان مثال از رشد و آلودگی باکتری ها در محصولات مصرفی جلوگیری می کند. بسیاری از مقامات بهداشتی در سراسر جهان، مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) به دلیل نگرانی در مورد ایمنی این ماده، استفاده از تریکلوزان را در محلول های ضد عفونی کننده بدون نسخه پزشک ممنوع کرده اند. با این حال، هنوز هم بسیاری از محصولات مراقبت شخصی (مانند برخی از خمیر دندان ها و لوسیون های بدن) حاوی تریکلوزان هستند.مطالعات انجام شده بر روی حیوانات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض تریکلوزان در دوران بارداری می تواند باعث کم کاری تیروئید در مادر و جنین شود. برخی مطالعات نیز مواجهه با تریکلوزان را با خطر تولد نوزادان کم وزن مرتبط دانستند. بنابراین، برای جلوگیری از مضرات لوازم آرایشی برای جنین بهتر است از استفاده از محصولات حاوی تریکلوزان در دوران بارداری خودداری شود، مگر اینکه اطلاعات بیشتری در مورد ایمنی این محصولات کسب شده باشد.

 مضرات لوازم آرایشی برای جنین، فلزات سنگین

از جیوه و سرب به عنوان فلزات سنگین، معمولاً در لوازم آرایشی استفاده می شود. بسیاری از نهادهای نظارتی مانند FDA استفاده از جیوه به عنوان ماده نگهدارنده را در محصولات مربوط به اطراف چشم (مانند سایه چشم) مجاز دانسته اند. سرب نیز عمدتا در ساخت محصولات مختلف لب (مانند رژ لب و براق کننده های لب) استفاده می شود. آرسنیک و کادمیوم نیز در برخی از محصولات آرایشی یافت می شوند. قرار گرفتن در معرض این فلزات سنگین بی خطر نبوده و ممکن است منجر به تولد نوزادانی با وزن کم، سقط جنین و مرده زایی شود.

برخی از نکات کلی برای استفاده از محصولات مراقبت شخصی و لوازم آرایشی و بهداشتی در دوران بارداری:

1. برخورداری از سلامتی عمومی، کلید سلامت پوست و احساس شادابی است. بنابراین، همیشه بر داشتن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل و همچنین ورزش منظم تمرکز کنید و مقدار زیادی آب بنوشید. برای داشتن پوست و ظاهری زیبا، فقط به لوازم آرایشی و مراقبت های شخصی اتکا نکنید.

2. همیشه برچسب کالاها و با لیست مواد تشکیل دهنده محصولی که استفاده می کنید را به دقت بررسی کرده و با آگاهی کامل از آنچه که درون آن ها به کار رفته، خرید کنید. حتی الامکان از مصرف محصولات حاوی رتینوئید، هیدروکینون، ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز (مانند فتالات، پارابن و تریکلوزان)، ترکیبات معطر و فلزات سنگین خودداری کنید.

3. تا جایی که ممکن است استفاده از محصولات طبیعی و یا ارگانیک را در نظر بگیرید. با این حال، لطفاً به خاطر بسپارید که اگرچه چنین محصولاتی ممکن است حاوی مواد شیمیایی ذکر شده در بالا نباشند، اما همه آن ها از لحاظ ایمنی در بارداری مورد بررسی قرار نگرفته و مشخص نیست چه نتایجی برای شما و جنین درون رحمتان به دنبال داشته باشند. هنوز، تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

به علاوه جنبه احتیاط را در نظر بگیرید و همیشه مواد تشکیل دهنده محصول مدنظر که بر روی برچسب محصول درج شده است را بررسی کنید، حتی اگر محصول مورد نظر شما "طبیعی" یا "ارگانیک" باشد.

4- در دنیای حاضر، مواد شیمیایی سمی در بسیاری در محصولات زندگی روزمره ما وجود دارند، مانند مواد غذایی، آب، دارو، بسته بندی، لباس، مواد ساختمانی و رنگ. بنابراین، قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی اجتناب ناپذیر است. با این حال، سطح این مواد شیمیایی در اکثر این محصولات به قدری کم است که بعید به نظر می رسد باعث مشکلات سلامتی از جمله در دوران بارداری شود.

5- نگرانی اصلی در مورد استفاده از محصولات مراقبت شخصی و لوازم آرایشی و بهداشتی، در دسترس بودن محصولات غیرقانونی در بازار جهانی است که به صورت آنلاین در دسترس بوده و یا هنگام سفر به خارج از کشور خریداری شده اند. چنین محصولاتی ممکن است حاوی سطح بالایی از مواد شیمیایی سمی باشند و به خصوص در دوران بارداری خطرات جدی برای سلامتی مادر و جنین به دنبال دارند.

6. اگر قرار است موهای خود را رنگ کرده و یا یک پروسه زیبایی بر روی آن ها انجام دهید، همیشه آرایشگر را از اینکه باردار هستید، مطلع کنید. اطمینان حاصل کنید که آرایشگرتان تجربه استفاده از محصولات ایمن در دوران بارداری را دارد.

7. در دوران بارداری، هنگام قرار گرفتن در معرض آفتاب از لوسیون و یا کرم های ضد آفتاب استفاده کنید. این کار باعث کاهش احتمال و شدت اختلالات و تغییرات پوستی دوران بارداری مانند ملاسما (ماسک حاملگی) و هایپرپیگمانتاسیون یا همان افزایش رنگدانه ها و تیره تر شدن پوست شما می شود.

8- حال که مضرات لوازم آرایشی برای جنین برای شما شرح داده ایم، لازم به ذکر است پوست شما در دوران بارداری معمولا نسبت به محصولات آرایشی و بهداشتی و شخصی بسیار حساس شده و بنابراین ممکن است به راحتی دچار ضایعات پوستی شده و یا حتی درگیر درماتیت (التهاب پوست) شوید. با این وجود، لطفاً نگران نباشید زیرا اغلب این مشکلات و تغییرات پس از زایمان متوقف و برطرف می شوند. با این حال، اگر اوضاع بدتر شد، حتما با یک متخصص پوست مشورت نمایید.

 

منبع

ویزیت نوزاد پس از ترخیص

توصیه می‏ شود دو تا سه روز پس از ترخیص از بیمارستان نوزاد توسط یک پزشک معاینه شود.

در صورت وجود علایم خطر این ویزیت باید زودتر و بلافاصله پس از ترخیص انجام شود.

بهتر است هر نوزادی در ماه اول ویزیت مکرر داشته باشد. دفعات ویزیت باید باتوجه به حال کودک و امکانات پزشکی و اقتصادی تنظیم شود.

 

زمان اولین مراقبت نوزاد پس از ترخیص

برخی از نوزادان ممکن است تولد زودرس داشته باشند یا پس از تولد دچار مشکلات یا مواردی باشند که زمان حضور آنها را در بیمارستان طولانی‌تر می‌کند یا نیاز به پیگیری با فواصل زمانی کمتری دارند. اما به‌طورکلی و با صرف نظر از مدت حضور آنها در بیمارستان، تمام نوزادان سالم لازم است بین ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از ترخیص، با یک پزشک اطفال ملاقات کنند. همچنین برای انجام اولین معاینهٔ مهم در اولین روزهای زندگی نوزادتان لازم است بین روز سوم تا پنجم بعد از تولدش به یک پزشک اطفال مراجعه کنند تا برای آزمایشات غربالگری نوزاد تحت بررسی‌های لازم قرار بگیرد و بعد از آن نیز بین روزهای ۱۰ تا ۱۴ و سپس ۲۸ روز پس از تولدشان دوباره توسط پزشک اطفال بررسی و معاینه شود. اگر هنوز یک پزشک اطفال انتخاب نکرده‌اید، می‌توانید برای انجام مراقبت‌های لازم به یکی از مراکز بهداشت مراجعه کنید. اما در هر صورت لازم است برای مراقبت‌های بعدی هرچه زودتر یک پزشک اطفال انتخاب کنید و رشد کودکتان را زیر نظر او بررسی و کنترل کنید.

 

آزمایشات غربالگری نوزاد

آزمایش غربالگری شنوایی اغلب در بیمارستان و قبل از ترخیص نوزاد انجام می‌شود، اما اگر به هر دلیلی این غربالگری هنوز انجام نشده است، باید برای انجام آن با پزشک کودک یا پزشک خودتان تماس بگیرید یا هرچه سریع‌تر به یکی از مراکز بهداشت مراجعه کنید. دیگر آزمایشات غربالگری نوزاد نیز بین روزهای سوم تا پنجم بعد از تولد و به منظور اطمینان از مبتلا نبودن نوزاد به برخی بیماری‌ها انجام می‌شود که فقط در صورت تشخیص به‌موقع قابل پیشگیری خواهد بود. برخی از مشکلات و بیماری‌های مورد نظر شامل موارد زیر است:

• کم‌کاری تیروئید مادرزادی
• بیماری فنیل کتونوری
• فاویسم یا کمبود آنزیم G۶PD

بیماری شربت افرا و گالاکتوزمی که هر دو، نقص آنزیمی در بدن نوزاد است که ‌می‌تواند در‌ صورت دیر تشخیص دادن باعث عقب‌ماندگی ذهنی نوزاد شود، جزء برنامۀ غربالگری کشوری نوزادان در ایران نیست. اگر می‌خواهید کودکتان حتماً در مورد این دو بیماری نیز بررسی شود، لازم است با پزشک کودکتان صحبت کنید و هر سؤالی در این زمینه دارید، از او بپرسید، زیرا مراکز بهداشت کشور هنوز تشخیص این دو بیماری را انجام نمی‌دهند.

 

منبع

عنوان دومین مطلب آزمایشی من

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

عنوان اولین مطلب آزمایشی من

این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.