گهوارک

مطالب اموزشی در مورد کودکان

گهوارک

مطالب اموزشی در مورد کودکان

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «بهداشت» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

 آیا سوپ برای اسهال کودک خوب است؟

 

کودک تان مبتلا به اسهال شده است و شما نگران هستید. لازم است بدانید اسهال کودک از یک هفته بیشتر طول نمی کشد و در همین مدت بدن کودک با میکروب ها در حال مبارزه است. معمولا اسهال کودک با شکم درد، کم شدن آب بدن، تب و استفراغ همراه است.
تغذیه در زمان اسهال کودک بسیار مهم است و شما می توانید از یک برنامه مناسب برای بهبود این بیماری در کودک استفاده کنید. برای صبحانه کودک می توانید از نشاسته و غلات صبحانه و بیسکویت ساده استفاده کنید. مایعات فراوان به کودک بدهید و در کودکان کمتر از دو سال، مصرف شیر خشک هم ایرادی ندارد.

 

آیا سوپ برای اسهال کودک خوب است؟
شما نمی توانید هنگام اسهال کودک به فرزندتان غذاهای عادی بدهید. به طور معمول اسهال در مدت زمان مشخصی درمان می شود.

فراموش نکنید که زمانی که کودکان اسهال دارد، آنها باید از مواد غذایی استفاده کنند که به اندازه کافی مقوی بوده و آبرسانی داشته باشد. سوپ ساده برای کودک مبتلا به اسهال مناسب است. سوپ رقیق کم نمک با ماست حاوی پروبیوتیک، غذای مناسبی برای این دوره است.

طرز تهیه سوپ برای اسهال کودک
زمانی که کودک به اسهال مبتلا می شود، باید تلاش کنید از تغذیه سالمی برخوردار شود و از آنجایی که در این زمان، کودک آب زیادی از دست داده و لاغر می شود، باید مایعات زیاد مصرف کند.

هرچند، در این زمان کودک اشتهایی به غذا خوردن ندارد اما بهتر است در کودکان بالاتر از 6 ماه، آن ها را به غذا خوردن تشویق کنید. سوپ یکی از غذاهای مناسب در زمان اسهال کودک است زیرا غذایی آبکی بوده و همچنین ویتامین لازم برای بدن کودک دارد.

سعی کنید سوپ کودک کم نمک باشد. شما می توانید یک سوپ هویج ساده برای کودک تهیه کنید. هویج در بهبود کودکان مبتلا به اسهال موثر است. برای تهیه سوپ هویج، سه تا چهار دانه هویج را کاملا شسته و خرد کنید.

به زور غذا دادن به کودک

سپس آن ها را در آب قرار داده و بگذارید بجوشد و کاملا نرم و پخته شود. هویج ها را کاملا له کنید و آن را به شکل پوره در بیاورید، این امر سبب می شود تا کودک سوپ را راحت تر بخورد. کمی آب جوش اضافه کرده و بگذارید کمی خنک شود. بهتر است سه تا چها ر روز اول به طور مرتب این سوپ را به کودک بدهید.

غذای مناسب برای استفراغ و اسهال کودک
در کودکان مبتلا به اسهال، مصرف وعده های غذایی کوچک در طول روز به جای 3 وعده غذایی بزرگ توصیه می شود. مصرف برخی مواد غذایی مانند برنج و سوپ، مناسب بوده و در صورت لزوم تغییراتی در رژیم غذایی کمک کننده خواهد بود. در کودکان بالای دو سال، هیچ رژیم خاصی توصیه نمی شود.

 

غذای مناسب برای اسهال کودکان شامل:
گوشت مرغ
ماهی
تخم مرغ پخته شده
میوه ها ی تازه
سیب
هویج پخته
نان تهیه شده از آرد سفید
پاستا و یا برنج
غلات مانند گندم، بلغور جو دوسر و ذرت، عسل
سبزیجات پخته شده مانند هویج، لوبیا سبز، قارچ، چغندر
به طور کلی، سعی کنید پوست میوه ها و مواد غذایی مصرفی را جدا کنید. معمولا استفاده از شیر، پنیر یا ماست کم چرب در هنگام اسهال توصیه نمی شود زیرا موجب گاز و نفخ بیشتر می شود.

بهتر است چند روز اول محصولات لبنی به کودک ندهید. کودکان باید به راحتی به عادات غذایی خود برگردند.

نوشابه برای اسهال کودک خوب است؟
به کودکی که دچار اسهال شده است هرگز نوشابه گازدار و یا آبمیوه های صنعتی ندهید. نوشابه برای اسهال کودک مناسب نیست و در عوض تا می توانید به کودک خود مایعاتی مانند آب فراوان بدهید.

 

درمان اسهال کودک زیر دو سال
اسهال در کودکان ممکن است ناگهان شروع شده و کمتر از دو هفته بهبود پیدا کند. در اکثر موارد شدت اسهال، در چند روز اول کاهش می یابد و گاهی اوقات هم درمان آن، کمی طول می کشد.

خطر اصلی اسهال در کودکان، کمبود مایعات بدن (کم آبی بدن) است. به طور کلی، درمان اسهال این است که به کودک خود مقدار زیادی مایعات بدهید. در کنار مایعات فراوان، محلول او آر اس و مواد غذایی مناسب در دوره کار کردن شکم را فراموش نکنید.

مقدار آب دادن به نوزاد

همانطور که قبلا ذکر شد، اکثر کودکان مبتلا به اسهال علائم خفیفی دارند که در طی چند روز بهتر می شوند. زیرا سیستم ایمنی کودک معمولا عفونت را از بین می برد. معمولا اکثر کودکان مبتلا به اسهالدر خانه درمان می شوند.

اگر علائم شدید باشد بهتر است به پزشک مراجعه کنید. کودک شما می تواند رژیم غذایی و نوشیدنی های معمول خود را داشته باشد. فراموش نکنید از دادن آب میوه ها یا نوشابه های گازدار به کودک خود اجتناب کنید زیرا می تواند اسهال را بدتر کند. مهم این است که آن ها مقدار زیادی مایعات مصرف کنند. در بسیاری از موارد شما نیازی به مشاوره پزشکی ندارید.

نوزادان زیر 6 ماه در معرض خطر کم آبی هستند. اگر اسهال ناگهانی و حاد ایجاد شود، باید به پزشک مراجعه کرده و در صورت لزوم کودک بستری شود. مصرف آب باید با مقدار کمی شکر و نمک کمک می کند که آب بیشتری جذب بدن کودک شود. اما باید با دقت این کار انجام شود زیرا نمک بیش از حد می تواند برای کودک خطرناک باشد.

اسهال نوزاد

می توانید در صورت تغذیه با شیر مادر، در این مدت به این کار ادامه دهید. مهم است که کودک شما قبل از غذای جامد مایعات زیادی مصرف کند. ممکن است به دلیل اسهال شدید کودکان، نیاز به بستری در بیمارستان باشد. در این مواقع معمولا به کودک سرم زده می شود تا آب از دست رفته جبران شود. تغذیه کودک با سرم درمانی و مایعات داخل وریدی صورت می گیرد.

به طور معمول برای جلوگیری از اسهال در کودکان زیر 12 سال، داروهای ضد اسهال قوی تجویز نمی شود. درمان اسهال در کودکان؛ بیشتر با محلول او آر اس، مایعات فراوان و تغذیه مناسب است.

داروها ممکن است عوارض جدی برای کودکان داشته باشد. اگر علائم شدید بوده و یا برای چندین روز یا بیشتر ادامه داشته باشد، ممکن است پزشک نمونه ای از اسهال را درخواست کند. این نمونه به آزمایشگاه فرستاده می شود تا میکروب های آلوده (باکتری ها، انگل ها و .. غیره ، بررسی شوند. گاهی اوقات بسته به علت عفونت، آنتی بیوتیک یا موارد درمانی دیگری صورت می گیرد.

 

درمان اسهال ویروسی در کودکان
به طور کلی اسهال عامل ویروسی داشته و گاهی اوقات ممکن است علت باکتریایی داشته باشد. برای درمان اسهال ویروسی توصیه می شود مواردی را رعایت کنید تا کودک زودتر بهبود پیدا کند.

 

درمان اسهال کودک

زمانی که کودک به اسهال ویروسی دچار می شود، به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است در معرض خطر کم آبی قرار بگیرد. برنامه مناسب و خاص دوران اسهال را از پزشک دریافت کنید و به غیر از ممنوعیت نوشابه های گازدار و آبمیوه، به او آب فراوان و سوپ بدهید.

بدون تجویز پزشک به کودک هیپچ دارویی ندهید. مصرف بدون نسخه داروهای ضد اسهال درکوکان به هیچ وجه توصیه نمی شود.برای جبران آب از دست رفته از او آر اس استفاده کنید. در صورت بروز استفراغ، مواد غذایی ، سوپ و شیر را به مقدار کم و در فواصل زمانی مشخصی به کودک بدهید.

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

 

مزایا و معایب ژیمناستیک برای کودکان

ورزش ژیمناستیک یکی از ورش های محبوب برای همۀ گروه های سنی و بویژه کودکان محسوب می شود. بسیاری از خانواده ها ترجیح می دهند فرزندشان به این ورزش مشغول شود تا هم از لحاظ بدنی سالم بماند و هم خودشان از انجان حرکات ورزشی توسط کودک دلبندشان لذت ببرند. در این مقاله شما را با معایب و مزایای این ورزش محبوب برای کودکان آشنا می کنیم.

 

مقدمه

وقتی این سوال پیش میاد که کودک شما چه زمانی می تواند انجام حرکات ژیمناستیک را شروع کند؟ همه چیز بستگی به چند فاکتور دارد. برای مثال، بنا به توصیه آکادمی طب تخصص کودکان در امریکا شروع جدی ژیمناستیک برای کودکان می تواند از بازه سنی 2 تا 5 سال شروع شود. درست به موازات پیشرفت کلاس های ژیمناستیک و دوره بلوغ کودک، رشد مهارت ورزشی کودک نیز مثل یک موتور عمل می کند. این آکادمی همچنین توصیه می کند؛ کودکانی که محدودیت های خاصی دارند می توانند از بازه سنی 6 الی 9 سال برای شروع ژیمناستیک اقدام کنند.
 
اما توصیه کارشناسان این است که تمرکز کلاس های ورزش ژیمناستیک روی آمادگی بدنی باشد، بدین صورت که یک کودک می تواند کلاس های آموزشی ژیمناستیک را بر اساس قابلیت و توانایی بدنی برای انجام حرکات متفاوت ژیمناستیک شروع کند؛ این یعنی هنگامی که آمادگی جسمی او قابلیت انجام حرکات ژیمناستیک را پیدا کند.

 

آیا انجام حرکات ژیمناستیک کودکان ژیمناست را تهدید می کند؟

وقتی به این سوال بر می خوریم والدین باید این را بدانند که کودکانی که در سنین پایین ژیمناستیک را به صورت جدی دنبال می کنند، در مقایسه با کودکانی که ژیمناستیک را دیرتر شروع می کنند، معمولا، زودتر رشد کرده و خطرات و صدمات را زودتر رد می کنند؛ این بدین معناست که بچه های بزرگتری که آموزش ژیمناستیک را دیرتر شروع می کنند، در مقایسه با کودکانی که زودتر این آموزش های پایه ای و مرحله رشد و تکوینی را گذرانده اند، ممکن است بیشتر آسیب ببینند. پس شروع ژینماستیک در سنین پایین تر بهتر است.

خطر بی رمقی و خستگی بیشتر برای بچه های 11 و 12 ساله ای است که حرکات ژیمناستیک را دیر تر شروع کرده اند. (بچه هایی که آموزش ژیمناستیک را از 11 سالگی و یا بیشتر شروع کرده اند نسبت به آنهایی که از 9 سالگی و یا زودتر شروع کرده اند، بیشتر محتمل این هستند که زودتر بی رمق و دلزده شوند). آموزش های جدی ژیمناستیک بعضی از مشکلات و نارسایی های سلامتی را در سنین جوانی متوقف می کند، به همین دلیل است که کلاس آگاهی علمی پس رها قبل از انجام تمرینات سخت و جدی شروع می شود.

حتی جنسیت نیز می تواند یکی از عوامل آسیب پذیر در تمرینات جدی ژیمناستیک باشد. دخترانی که تمرینات سختی را در دوره  کوتاه قبل از بلوغ انجام میدهند اغلب دچار مشکلات قاعدگی و عادت ماهانه می شوند، اگرچه دختران در سنین پایین تر که اشتیاق بیشتری برای ژیمناستیک دارند خطرات کمتری در رابطه با مشکلات قاعدگی دارند. در ادامه این مسئله را توضیح می دهیم.


چه سنی مناسب شروع ژیمناستیک است؟

جواب: بستگی به اهداف کوتاه مدت یا بلندمدت ژیمناستیک دارد؛ یکی از فاکتورهایی که باید تعیین شود به سن کودک بستگی دارد. کودکی که در برنامه ها و کلاس های آموزش ژیمناستیک شرکت می کند ایا به حرکات ژیمناستیک به عنوان یک هدف کوتاه مدت یا یک فعالیت دائمی یا یک ورزش هدفمند طولانی مدت نگاه می کند؟! والدین اغلب توصیه می کنند که خطرات دائم العمر آسیب ها را بسنجیم مخصوصا زمانی که کودک اشتیاق واقعی به ژیمناستیک دارد. بچه های کوچکتر از ده سال ممکن است که نتوانند تشخیص دهند که ایا ژیمناستیک را به عنوان یک هدف کوتاه مدت یا بلند مدت انتخاب کنند، آنها باید بتوانند در سنین 11 تا 12 سالگی انتخاب کنند.

به عنوان والدین یک کودک شما باید بدانید ژیمناستیک برای کودکانی محافظه کار هستند و در انجام کار ها همیشه مراقب هستند، یک ورزش ایده آل است. یک کودک باید هم از نظر جسمی هم از نظر روانی برای تمرینات ژیمناستیک آماده باشد به طور معمول دختران نسبت به پسران هم سن خودشان  از نظر جسمی و روانی آمادگی بیشتری برای ژیمناستیک دارند اما این بدین معنا نیست که فرزند پسر شما در سنین جوانی آماده ژیمناستیک نیست.


آیا تمرینات ژیمناستیک قد را کوتاه می کند؟ برای دختران خوب است؟

جواب منفی است. طبق تحقیقات ژورنال غدد ترشحی و متابولیسم واشنگتن آمریکا (JCEM)، حرکات و تمرینات ژیمناستیک تاثیری بر کاهش قد ندارند. این تحقیقات در بازه سنی 11 تا 23 سال انجام شده است. طبق تحقیقات این ژورنال، انجام حرکات ژیمناستیک تنها در رشد استخوانی و بلوغ جنسی دختران تاخیر ایجاد می کند. البته شدت تمرینات نیز تاثیرگذار است؛ تراکم استخوان ها و بلوغ جنسی، افرادی که تمرینات دشوارتر و بلند مدت تری داشته اند، در مقایسه با افرادی که تمرینات کوتاه مدت و ساده تر داشته اند، بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته است. بنابراین اگر ورزش ژیمناستیک را به عنوان یک ورزش بلند مدت و حرفه ای برای کودک خود در نظر نگرفته اید، می توانید در سنین 6 تا 9 و قبل از بلوغ جنسی، او را در کلاس های ژیمناستیک ثبت نام کنید.
 

نتیجه گیری

اگر شما همچنان به جواب این سوال که یک کودک چه زمانی باید ژیمناستیک را شروع کند فکر می کنید، باید اشتیاق و علاقه ی کودکتان را نسبت به ورزش تشخیص دهید. اگر شما متوجه شدید که کودک نو پایتان تلاش می کند تا در حیاط پشتی یا اتاق نشیمن بالا و پایین بپرد و شیطنت کند، ممکن است بعدا و تا قبل از 4 سالگی آمادگی رفتن به کلاس ژیمناستیک را داشته باشد، کودکی که اشتیاقی به چرخش از پهلو نشان نمیدهد حتی ممکن است تا سالها بعدتر هم آمادگی رفتن به کلاس ژیمناستیک را نداشته باشد. به عنوان یک پدر یا مادر شما شاید بخواهید که چند مورد از کلاس های آزمایشی آزاد را بررسی کرده تا اطمینان حاصل کنید که فرزندتان به اندازه کافی بزرگ شده و برای کلاس های ژیمناستیک آماده است. 

علاقه ابتدایی و اولیه کودک به ژیمناستیک از نشانه هایی است که باید به آن توجه کنید، این مهم ترین چیزیست که آمادگی کودک را برای رفتن به کلاس های ژیمناستیک تعیین می کند. کلاس های آزمایشی میدتوانند اعتماد به نفس کودک شما را نسبت به آنچه تا کنون انجام میداده افزایش دهد و اگر کودک در این کلاس ها موفق شد احتمال بسیار زیادی وجود دارد که کودک در آینده با تمرینات بیشتر در ژیمناستیک موفق شود همچنین این کلاس ها می توانند قابلیت و توانایی کودک را زمانی که جراحت دارد و یا دچار بی رمقی شده است مشخص کند.

هیچ زمان سنی دقیقی برای شروع ژیمناستیک کودکان وجود ندارد، فقط بستگی به میزان علاقه کودکتان دارد. اگرچه شروع ژیمناستیک در سنین پایین ضمانت کننده علاقه طولانی مدت نیست. کودکان زیادی هستند که ژیمناستیک را از سنین 11 تا 12 سالگی شروع کرده اند و همچنان این ورزش را ادامه می دهند تا در کلاس های بین الملی ژیمناستیک موفق شوند.

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

تغذیه نوزاد

مراکز بزرگ علمی و سازمان ‏های بهداشتی و تحقیقاتی در سراسر دنیا و سازمان بهداشت جهانی(WHO)، به مادران توصیه می کنند در طول چهار تا شش ماه اول زندگی کودک فقط شیر خود را به او بدهند، این عمل به اصطلاح تغذیه انحصاری با شیر مادر نامیده می شود. در این تغذیه تجویز قطره های کمکی (ویتامین، آهن) ممنوعیتی نداشته ولی استفاده از آب، آب قند، چای، شیشه، پستانک و موارد دیگر ممنوع است.

 

مزایای شیر مادر آنقدر زیاد است که محققان و مولفان کتب فراوان و قطوری در مورد آن نوشته اند. در اینجا با توجه به لزوم رعایت ایجاز و برای اجتناب از خسته کننده شدن بحث فقط به برخی از این مزایا اشاره ای گذرا خواهیم داشت:

1- شیری را که خداوند برای نوزاد قرار داده، با شیر مصنوعی که ساخته دست بشر است، قابل مقایسه نیست، چرا که انسان خود مخلوقی بزرگ است.

2- آب شیر مادر کاملا متناسب با نیاز نوزاد و شیر خوار می باشد. به همین دلیل حتی در مناطق گرم و کویری و در فصل تابستان شیرخواری که تغذیه او با شیر مادر است، نیازی به دادن آب اضافی ندارد.

3- پروتئین شیر مادر به آسانی هضم می شود، حساسیت ‏زا نیست و مقدار آن چنان تنظیم شده که فشار زیادی بر کلیه شیرخوار وارد نمی کند و به آن آسیب نمی رساند.

4- چربی شیر مادر هضم آسان‏ تری داشته، ترکیب آن متناسب با نیازهای شیرخوار است و به رشد مغز کودک کمک می کند.

5- قند مخصوصی که در شیر مادر وجود دارد بیشتر از قند شیر گاو است. به همین دلیل رشد مغزی نوزاد انسان بیشتر از سایر حیوانات می باشد، به طور کلی شیر هر حیوانی مخصوص نوزاد و شیرخوار همان حیوان می باشد و برای تغذیه شیرخوار انسان توصیه نمی شود.

6- مواد معدنی و ویتامین‏ ها هم متناسب با نیاز نوزاد در شیر مادر موجود است و غلظت آن با شیر گاو تفاوت دارد.

7- مواد ایمنی‏ زای فراوانی در شیر مادر وجود دارد که از عفونت های مختلف گوارشی و تنفسی در کودک جلوگیری می کنند.

8- با مصرف شیر مادر، حساسیت های مختلف در شیر خوار دیده نمی شود.

9- شیوع خونریزی های گوارشی و کم خونی ها در مصرف کنندگان شیر مادر کمتر است.

10- احتمال ایجاد انواع سرطان ها در کودکانی که با شیر مادر نغذیه شده اند، کمتر است.

11- با مصرف شیر مادر سوء تغذیه و چاقی (بیماری خطرناکی که عوارض آن کمتر از سوء تغذیه نیست) در نوزاد دیده نمی شود.

12- سکته های قلبی در مصرف کنندگان شیر مادر کمتر دیده می شود.

13- ضریب هوش نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند بالاتر از کسانی است که شیر مادر نخورده اند.

14- روابط عاطفی مادر و فرزند، در صورت تغذیه با شیر مادر، بیشتر و عمیق تر می‏ شود.

15- مادرانی که شیرخوار خود را به طور انحصاری از پستان خود تغذیه می کنند به ویژه در چند ماه اول (بعد از زایمان)، در واقع بهترین وسیله برای پیشگیری از حاملگی را به کار می برند (البته به شرط آنکه مادر عادت ماهانه نشود).

 

دفعات تغذیه با شیر مادر

مادر نباید تغذیه کودک خود را بر اساس ساعت و یا جدول خاصی تنظیم کند، بلکه شیرخوار باید هر زمان و به هر مقدار که مایل باشد، پستان مادر را بگیرد. ظرفیت یا حجم معده نوزاد در بدو تولد 60-30 سی سی(میلی لیتر) است که در یک ماهگی به 150-90 و در یک سالگی به 240 سی سی می رسد به همین دلیل در ابتدا دفعات تغذیه شیرخوار بیشتر است و با افزایش سن به دلیل بزرگ شدن معده و ازدیاد ظرفیت آن، تعداد دفعات شیر خوردن کمتر ولی حجم شیری که دریافت می شود بیشتر می گردد.

باورهای غلط در مورد شیر مادر

برخی از مادران شیر خود را بدون هیچ دلیل معقولی و بر اساس باورهای غلط قطع کرده و شیرخوار خود را با شیر خشک یا شیر گاو تغذیه می کنند و یا باورهای غلط مادر سبب می شود شیر کمتری به فرزند خود بدهد و از مواد دیگری برای تغذیه او استفاده کند. به هر حال نتیجه آن می شود که شیرخوار از این نعمت بزرگ خدادادی محروم شده و در معرض خطرات زیادی قرار گیرد. این باورهای غلط از نظر پزشکی به هیچ وجه قابل قبول نمی باشند.

حال به تعدادی از این باورهای غلط اشاره می کنیم:

1- باور غلطی است که: دادن شیر خشک یا شیر گاو سبب رشد بیشتر کودک می شود. حقیقت این است که: این کار عوارض زیادی برای شیرخوار دارد و به هیچ وجه توصیه نمی¬شود، مادر می تواند با دادن بیشتر شیر خود رشد بیشتر کودکش را تضمین کند و از حوالی شش ماهگی غذای کمکی را شروع کند. 

2- باور غلطی است که: برخی مادران به طور ارثی قادر به شیر دادن به کودک خود نیستند. حقیقت این است که: این مساله غلط می باشد و مادران توصیه‏های زیر را برای افزایش ترشح شیر مورد توجه قرار دهند:

- مادر باید متقاعد شود که فقط پستان هایش را به شیرخوار بدهد.
- تغذیه شیرخوار باید به طور مکرر و هر بار از هر دو پستان باشد.
- به شیرخوار باید اجازه داد تا هر مقدار که می خواهد پستان را بمکد.
- شیرخوار را به خوبی در آغوش خود نگاه دارد و نوک پستان و ماهک آن را کاملا درون دهان کودک قرار دهد.
- در چهار تا شش ماه اول فقط با شیر خود، کودک را تغذیه کند.
- از دادن پستانک(گول زنک) و شیشه شیر خودداری کند.

3- باور غلطی است که: تغذیه با شیر مادر مشکلات زیادی به همراه دارد. حقیقت این است که: برعکس، در صورت تغذیه با شیر مادر خستگی او، سرگردانی او، اتلاف وقت او و بسیاری از مشکلات دیگری که در صورت عدم شیردهی بروز خواهند کرد، وجود ندارد و سبب علاقه‏مندی بیشتر مادر به فرزندش شده وابستگی بین آن دو را بیشتر میکند. 

4- باور غلطی است که: استراحت کردن مادر در روزهای اول پس از زایمان با شیردهی منافات دارد. حقیقت این است که: البته خستگی مادر می تواند سبب کاهش شیرش شود و لازم است که به اندازه کافی استراحت کند ولی این مساله در امر شیردهی مشکل ایجاد نمی کند. 

5- باور غلطی است که: شیر مادر در روزهای اول کم است. حقیقت این است که: تولید شیر مادر متناسب با رشد شیرخوار به تدریج افزایش می یابد و در دو سه روز اول همان مقدار آغوزی که ترشح می شود برای رفع نیاز نوزاد کفایت می کند. 

6- باور غلطی است که: آغوز برای نوزاد سنگین است. حقیقت این است که: آغوز مملو از مواد ایمنی‏زا، پروتئین‏های با ارزش و ویتامین A فراوانی است. وجود تمام این مواد برای سلامت شیرخوار ضروری است و تغذیه نوزاد با آغوز سبب تداوم شیردهی خوب مادر می شود.

7- باور غلطی است که: شیر مادر ممکن است کمتر از نیاز نوزاد یا شیرخوارش باشد. حقیقت این است که با توزین کودک و کنترل دفعات ادرار او، می توان به کفایت شیر دریافتی پی برد. نباید عجولانه رشد نکردن کودک را به کم بودن شیر مادر نسبت داد، ممکن است پستان مادر پر از شیر باشد ولی بدلیل روش غلط شیر دادن و مکیدن ناموثر و ناکافی نوک پستان، شیر خوار به مقدار کافی شیر در یافت نکند یا ممکن است کودک شیر کافی بخورد، ولی به دلیل وجود اختلال یا بیماری، رشد نکند که در این صورت باید بررسی بیشتر توسط پزشک او انجام شود. 

8- باور غلطی است که: شیردهی باید بر اساس یک برنامه زمان بندی شده، سر ساعات مشخص انجام شود. حقیقت این است که: باید شیرخوار بر اساس تمایل و نیازش شیر بخورد. 

9- باور غلطی است که: شیر ممکن است در پستان مادر فاسد شود. حقیقت این است که: شیر در پستان مادر فاسد نمی شود.

10- باور غلطی است که: بیماری‏ های مادر با شیردهی به کودکش منتقل می شود. حقیقت این است: نه تنها شیر مادر سبب بیمار شدن کودک نمی شود، بلکه با توجه به عوامل دفاعی موجود در آن جلوی بیماری کودک را هم می گیرد. 

11- باور غلطی است که: در صورت بیماری شیرخوار باید شیر مادر قطع شود. حقیقت این است که: ضرورت شیر مادر هنگام بیماری کودک بیش از سایر مواقع است. چرا که سبب تسریع روند بهبود او می شود.

12- باور غلطی است که: مادر توانایی تغذیه نوزادان چند قلورا ندارد. حقیقت این است که: مادر توان شیر دادن به بیش از یک نوزاد را دارد به شرطی که آنها را در مکیدن پستان آزاد بگذارد و سایر موارد ذکر شده فوق را رعایت کند. 

13- باور غلطی است که: فرزندان دختر و پسر با هم فرق دارند. حقیقت این است که: نیاز غذایی نوزاد پسر با دختر فرقی ندارد و تبعیض بین آنها برای مادر مسئولیت شرعی و انسانی دارد. 

14- باور غلطی است که: کوچک بودن حجم پستان نشانه عدم کفایت شیر موجود در آن است. حقیقت این است که: میزان تولید شیر در پستان ارتباطی به اندازه آن ندارد. 

15- باور غلطی لست که: مادر و فرزند را باید جدا از هم نگاه داشت. حقیقت این است که: هر چه تماس مادر و شیرخوار بیشتر باشد ترشح شیر هم بیشتر می‏شود.

16- باور غلطی است که: کودک نارس یا کم‏وزن نمی‏تواند شیر مادر را بخورد. حقیقت این است که: بهترین غذا برای کودک نارس و کم‏وزن شیر مادر خودش است.

17- باور غلطی است که: شیر مادر با مصرف آنتی بیوتیک‏ها کم یا قطع می‏شود. حقیقت این است که: آنتی بیوتیک‏ها روی ترشح شیر اثری ندارند. 

18- باور غلطی است که: رقیق یا غلیظ بودن شیر مادر برای بچه مضر است.

19- باور غلطی است که: گریه و بی‏‏قراری شیرخوار به دلیل کمی شیر است. 

20- باور غلطی است که: وقتی فرزند پستان را با میل کمتری بگیرد، شیر مادر کم شده است. 

 

21- باور غلطی است که: وقتی مادر نتواند شیر خود را به اندازه روزهای قبل بدوشد، شیرش کم شده است. 

22- باور غلطی است که: بیدار شدن کودک در طول شب به دلیل کمی شیر مادر است. 

23- باور غلطی است که: بدی وضعیت اقتصادی سبب افت کیفیت شیر مادر می‏شود. حقیقت این است که: بررسی‏ ها نشان می‏دهند تغذیه مادر اثر زیادی روی کیفیت شیر او ندارد.

24- باور غلطی است که: مصرف غذاهای مسموم یا سرد روی کمیت و کیفیت شیر اثر می‏گذارد. 

25- باور غلطی است که: در صورت مصرف دارو باید مادر شیرش را قطع کند. حقیقت این است که: فقط تعداد بسیار کمی از داروها، با ادامه شیردهی مادر منافات دارند. از مصرف خود سرانه دارو اجتناب کنید و حتما با پزشک خود مشورت کنید.

26- باور غلطی است که: در صورت بروز زردی در کودک باید شیر مادر را قطع کرد. حقیقت این است که: قطع شیر مادر نه تنها سبب بهبود زردی نمی‏شود بلکه ضررهای زیادی به کودک می‏زند. 

27- باور غلطی است که: در صورت منفی بودن فاکتور Rh در مادر، باید شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: منفی بودن این فاکتور در خون مادر اثری روی شیر نداشته و سبب بروز زردی بدنبال تغذیه کودک با شیر مادر نمی‏شود. 

28- باور غلطی است که: شل و اسهالی بودن مدفوع شیرخوار ناشی از نامناسب بودن شیر مادرش است. حقیقت این است که: مدفوع شیرخوار ممکن است بسایر نرم و شل باشد. که این امر اختلال محسوب نمی شود.

29- باور غلطی است که: در صورت گرم بودن هوا دادن آب، آب قند و چای همراه شیر مادر ضرورت دارد. حقیقت این است که: حتی در گرمترین مناطق، شیر مادر به اندازه نیاز کودک، حاوی آب می‏باشد و دادن آب یا آب قند یا چای توصیه نمی‏شود. 

30- باور غلطی است که: نفخ نوزاد به دلیل شیر مادر است. حقیقت این است که: در مصرف‏ کنندگان شیر گاو نفخ بیشتر و شدیدتر است. 

31- باور غلطی است که: عصبانیت مادر به دلیل شیر دادن است. حقیقیت این است که: با شیر دادن، مادر آرامش بیشتری می‏یابد. البته توجه داشته باشید اضطراب و ناراحتی مادر می‏تواند سبب کم شدن شیر او شود.

32- باور غلطی است که: مادر باید فاصله شیردهی را زیاد کند تا تولید شیر در او بیشتر شود. حقیقت این است که: هر چقدر کودک بیشتر زیر پستان مادر باشد و شیر بخورد ترشح شیر تسهیل می‏ شود. 

33- باور غلطی است که: قبل از 4 ماهگی دادن غذای کمکی به شیرخوار سبب افزایش رشد او می ‏شود. حقیقت این است که: کلیه نیازهای غذایی کودک تا سن 4 الی 6 ماهگی توسط شیر مادر تامین می‏شود و بدن کودک تا این زمان توانایی دریافت غذاهای دیگر را ندارد. 

34- باور غلطی است که: دادن غذای کمکی قبل از خوردن شیر در سال اول بهتر است. حقیقت این است که: تا پایان سال او باید قسمت اصلی نیاز غذایی کودک از طریق شیر مادر تامین شود و توصیه می‏شود ابتدا شیرخوار از پستان مادر تغذیه شود و بعد غذای کمکی به وی داده شود.

35- باور غلطی است که: در صورت بروز ترک در نوک پستان باید شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: ترک پستان به دلیل روش غلط شیردهی است. باید شیردهی با روش درست ادامه یابد. (یعنی کل ماهک دور نوک پستان درون دهان بچه قرار گیرد.)

36- باور غلطی است که: در صورت بروز عفونت در پستان باید شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: عفونت‏های معمولی پستان دلیلی برای قطع شیر نیستند. اگر آبسه ایجاد شده باشد، با تشخیص پزشک موقتاً شیردهی را تا انجام درمان کافی قطع می‏کنیم.

37- باور غلطی است که: در صورت بروز حاملگی در ضمن شیردهی باید بلافاصله شیر را قطع کرد. حقیقت این است که: ادامه شیردهی تا ماه پنجم حاملگی اشکالی ندارد.

38- باور غلطی است که: اگر فرزند قبلی مرده باشد، نباید مادر به کودکش شیر بدهد. حقیقت این است که: مرگ یک کودک علل متعددی دارد و ناشی از شیر مادر نمی‏ باشد.

39- باور غلطی است که: مادران لاغر قادر به تغذیه کودکان خود نیستند. حقیقت این است که: جثه مادر ارتباطی با میزان ترشح شیر ندارد.

40- باور غلطی است که: در صورت مصرف قرص‏ های جلوگیری از حاملگی باید شیر را قطع کرد. توصیه می‏ شود در دوران شیردهی از قرص های minipill که استروژن ندارند و روی شیر مادر اثر ناچیزی دارند، استفاده شود. قرص ‏های LD و HD که استروژن دارند می‏توانند در شیر مادر اختلال ایجاد کنند. 

41- باور غلطی است که: بدنبال تغذیه کودک با شیر مادر اندام تغییر شکل می‏یابد. حقیقت این است که: بدنبال شیردهی در واقع چربی‏های ذخیره شده در دوران حاملگی تحلیل می‏روند.

42- باور غلطی است که: ریزش موی سر مادر بدنبال تغذیه شیرخوار می‏باشد.حقیقت این است که: شیردهی هیچ ارتباطی با ریزش موی سر مادر ندارد.
خلاصه آنکه باورهای فوق هیچ یک اساس علمی و عقلی نداشته و پزشکان معتقدند که هر مادری تحت هر شرایط اقتصادی، اجتماعی و روانی می‏تواند و باید کودک خود را با شیر خودش تغذیه کند.

در صورت بروز هر مشکلی در این راه و یا در زمان شروع تغذیه کمکی باید با پزشک مشورت شود.

مادران عزیر توجه کنند که هفته اول برای شیردهی موفق، اهمیت زیادی دارد. در روزهای اول مادر می‏ تواند در هر نوبت از هر دو پستان خود برای شیر دادن استفاده کند ولی پس از چند روز وقتی شیر مادر افزایش یافت می توان در هر دو نوبت تغذیه شیرخوار به یک پستان اکتفا کرد.

شیرخوار با 5 الی 20 دقیقه مکیدن، پستان مادر را خالی می کند و بررسی ها نشان می دهند که ظرف دو ساعت 70 درصد شیر تخلیه شده دوباره در پستان ساخته می‏ شود

 

منبع

  • soudabe fatemi